Leylâm, Merhametsiz Ömrüm,
Suskun, uzanmış, seni yaşıyorum. Hastalığım grafikte
birdenbire yükseldi. Doktorsuz, eczanesiz, sıh-hıyesiz,
Allah’ın belâsı bir köydeyim. Aileme, gözleri görmez olmuş
anama yalan söylüyorum. Hastalığımı anlatamıyorum. 140
liraya 5 kişi geçiniyorlar. Ben de cabası... Bu korkunç kaos
içinde sen, yeşil ve derin huzur, kafamdasın. Kurtuluşumu,
her şeyimi, dünyayı sevmemi sana bağladım, sana borçluyum.
Asıl peygamber olan sensin. Yeryüzünde günahsız tek insan
sensin. Ve ben, orada yanında kalmam gerekirken, eşşek gibi
buraya geldim. Belâmı da buldum. Oh olsun!