"Bazen kafamızdaki karmaşayı gidermeden yaşamaya devam edemeyiz; bazen gidersek bile devam edemeyiz. Hayat kafamızın içindeki midir? Dışındaki mi?
Çoğu zaman bilemeyiz."
Hayat hep yarımdır...
Bir Kürt olarak Selahaddin Demirtaş'ı sevdiğimi söyleyemem. Ve bir kitap aşığı olarak da onun kitaplarını alıp okumak hiç aklımın ucundan geçmedi. Kitap isimleri çekici gelirdi, çok duyardım çevremde. Ama yine de merak edip almazdım. Bu nedir, elinde okursun diye soracak olursanız, bir arkadaşın hediyesidir. Aldım,
"Gereksiz hiçbir şeyi görmezsiniz âşıkken. Ve gereksizler ayıklanınca sadece hakikat kalır gözlerimizin önünde. Ancak bir âşık arayabilir hakikati ve hayatın anlamını. Zorla gözümüze sokulan yalanlar, riyakarlıklar, hırslar, mallar, mülkler, hevesler hakikati görmemize engeldir. Aşk bunların hepsini anlamsız hale getirir, o saatten sonra gördüğümüz tek şey aşktır ve işte o hakikattir. Sizin hakikatinizdir. Sizin gerçeğinizdir. Yaşamın bütün anlamını o gerçeğin, yani aşkın etrafına inşa edersiniz. Merkezinde aşk olmayan bir hayatın anlamı da yoktur benim için."
... Toprak olmak ne garip şey anne
Ölmek ne garip şey anne
Uçurumlar ki sende büyür
Dağdır ki sende göçer
Ben yaprak derim çiçek derim
Çam diplerine açmış kanatlarını kozalak derim
Gül yanaklı çocuğa benzer
Yine de
Oğlunu yitirmek kim bilir
Ne garip şey anne