Bir çocuğunuz varsa eğer yahut bir çocuk büyütürseniz bir gün, ona bir çiçek gibi büyümeyi öğretin. Güneşin, rüzgarın, yağmurun farkında olarak... Bir serçe gibi doymayı, bir fil gibi hatırlamayı, bir kedi gibi dinlenmeyi öğretin. Bir leylek gibi dolaşmayı yeryüzünde, bir kısrak gibi... Ve bir gün o çok sevdiği yeri bulunca bir ağaç gibi kök salmayı öğretin. Bir köpek gibi sevmeyi sevdiğinde; pazarlıksız, yargısız, içinden geldiği gibi... Ve bir gökkuşağı gibi açmayı sevildiğinde; taklitsiz, taktiksiz, olduğu gibi... Lütfen ona insan gibi olmayı öğretmeyin. “Hayat böyle yavrum.” demeyin, dedirtmeyin. Yalvarıyorum.
Ezgi Ayvalı