- İnsanın hiç unutamadığı gerçekler var Louis.
Mezar taşının mermerine kazınmış gibi, kalplerimize kazınan gerçekler.
📖| Leyleklerin Uçuşu, Jean-Christophe Grangé
Orman aynı zamanda uçsuz bu bucaksız, açık, kocaman bir denizdi. Sarmaşıkların dolandığı yüksek gövdelerin ötesinde, asılı çalıların, çiçeklerin ötesinde, Avrupa'daki ormanla denizi andıran dev dantelin ötesinde, ormana hâkim olan olağanüstü bir özgürlüktü. Çığlıklara ve ağaçlara rağmen orman geniş ve havadar bir boşluk hissi uyandırıyordu. Kuşkusuz bu yalnızlık bir seraptan farksızdı Ormanda bir milim bile boşluk yoktu. Her şey kaynaşıyor, itişiyordu..
Sayfa 190 - Doğan KitapKitabı okudu
Cangıl gerçek bir mezarlıktı, inatçı bir yaşam kavgası ile derin bir yok oluşun karışımı. Nereye baksanız, yosun kaplı kökler, devrilmiş ağaçlar görüyor, abartılı bir hayatın son çırpınışlarına benzer çürümüş kokular duyuyordunuz. Ormanda yürümek bu sonsuz can çekişmede, kokular melankolisinde, yosun ve su birikintilerinin kırgınlığında ilerlemek gibiydi..
Sayfa 189 - Doğan KitapKitabı okudu
Göçebe olarak kalmış Çingeneler, toplumun en yoksulları, en mutsuzlarıdır. Her baharda, geniş ve sıcak bir evin hayalini kurarak yola düşerler. Aynı zamanda asıl çelişki de buradadır, bu göçebelik Çingene kültürünün ayrılmaz bir parçasıdır. Yerleşik Romlar bile, düzenli olarak seyahat ederler. Erkekler karılarıyla böyle tanışır, aileler böyle birleşir. Bu gelenek, fiziki yer değişikliğinin de ötesinde, bir yaşam biçimi, bir ruh halidir. Bir Rom'un evi, hep kocaman bir çadır gibidir; toplumsal hayatın temeli olan, eşyanın, yerleşimin süslerin araba içini hatırlattığı büyük bir odadır..
Sayfa 70 - Doğan KitapKitabı okudu
Kötülük geri döndü
Sayfa 59Kitabı okudu