Beden yerine zihinle nefret etmek, cinayetleri, beden yerine zihinle sevmekse yalanları azaltacaktı. Beden yerine zihinle çalışmak işsizliği, beden yerine zihinle var olmak tatminsizliği yok edecekti
Böylece Asil, her şey ve herkesten nefret etti. Otuz üç kilogram olan bir beden için fazla ağır bir duygu. Ama Asil ne hissediyorsa, oydu. otuz üç kilogramlık bir hayat ve dünya nefreti. Canı yanan bir çocuğun midesinin her şeyden ve herkesten bulanması.
Suçladı. Herkesi. Kendini. Yalnız kalamadığı için. Yalnız bırakılmadığı için. Yanında daima insanlar olduğu için. Ve onların yanında daima aptal ve kötü olduğu için. Baskıya dayanamadığı için. Baskıdan nefret ettiği için. Bedeninde ve ruhunda bu kadar delik olduğu için. Ve o delikler, başkalarının düşüncelerinin geçebileceği genişlikte olduğu için.
Okur Takip Önerileri
Düşüncemin okşadığı, ruhumun öptüğü insanı andıran çiçek! Ah benim zambağım! dedim, sapına hâlâ el değmemiş ve dik duruyorsun, her zaman beyaz, gururlu, güzel kokulu ve yalnız!
Sayfa 169Kitabı okudu
"Keder sonsuzdur, sevincin sınırları vardır."
Sayfa 125Kitabı okudu
Kutsal kanını içtiğimizde İsa'yla nasıl birleşiyorsak, ben de sizin ruhunuzla öyle bütünleştim. Umutsuzca sevmek de bir mutluluktur.
Sayfa 78Kitabı okudu
Ben daha yeni doğmuş halimle hangi gururu zedeleyebilirdim? Annemin soğuk tavırlarının nedeni nasıl bir fiziki ya da ahlâki bedbahtlığın eseriydi? Yoksa tesadüfen doğan, yaşamı bir sitemden ibaret olan, istenmeyen bir çocuk muydum?
Sayfa 2Kitabı okudu
