"Biz gençken öğretmenlerin melekler gibi olduklarını ve yıkanmaya, yemeye veya uyumaya gereksinim duymadıklarını düşünürdük."
Sayfa 40 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
Çevresinde, kolayca hükmedebileceği bir topluluk yaratmıştı. Hiçbir konuda onunla yarışamayacak bir kalabalık. Yapamadıklarının hırsını çıkarmak için kolayca yüklenebileceği bir kütle. Topluluğun yıldızı, toplantıların vazgeçilmez insanı oldu. Delicesine araba sürmek onda, briçte kazanmak onda. Bir köşeye çekilip suratını astığı zaman, kadınlar
limon ağaçlarından bahsetmek istiyorum son bir kez daha
beni masalların ortasında bırakıp giden ruhuma
Kalplerimizin kökündeki “bu iş olmaz” düşüncesini kökünden söküp atmalıyız.
Limon çekirdeğinden hoşlanmayan Zehra'dan, cennet bulutlarını tanıyan İsmail'den sonra çayı
bardakta lebaleb arzulayan, dudak payına tahammülü
olmayan Settarhan. Böyle mi tamamlanmışım ben? Böyle mi
dokunmuş kumaşım? Böyle mi ırmakları bir araya
toplamışım?
Hiçbir zaman böyle hissetmemişti ama diğerleri için korkunç ve bilinen bir şeyin tekrar uyandığını anlıyordu. Sonraları o bunu "yok edilmenin toplu korkusu" olarak adlandıracaktı.
Sayfa 191 - pegasus yayınlarıKitabı okudu