Kalbimin beynime hükmetmesi durumunda olabileceklere karşı beni açıkça ve dürüstçe uyarmıştın. Ne kadar haklıymışsın. Çünkü simdi ateşli arzularımın aptallığıma yanıyorum.
İsviçre saatlerinden bahseden adam vızıltısını sürdürüyordu. Yelkovan yine ilerledi ve ağır sarkaç sallandı sağa, sola, sağa, sola. Passion gözlerini sarkaca dikmiş bakıyordu, derken görüntü bulanıklaştı. Evet, bir kerecik daha. Gözlerini kapatarak. delici mavi gözlerle gri eldivenli iri elleri hayalinde canlandırdı. Onda istek uyandıran elleri…
Saatleri anlatan adam hâlâ konuşuyordu. Büyük saat hâlâ tik tak ediyordu. Kimse görmüyordu. Passion tereddütlü bir biçimde başını çevirip ona baktı. Kurtarıcı onun hemen yanında durmuş, adamın koyu aksanlı konuşmasının her kelimesini dinlermiş gibi dikkatle saatçiye bakıyordu. Fakat parmağı, Passion’ın eteğinin katları ardında, yavaşça ve şehvetle avucunun kıvrım ve çizgilerinde dolaşıyordu.
Saatçinin konuşması nazik bir alkışla sona erdi. Ama Passion bakmaya devam ediyordu. Ağzından dökülen sözcükleri tutmayı düşünmek için geç kalmıştı. “Profilinin metal paraya basılması lazım.”
“Rıza gösteriyor musun?”
Passion gözlerini kaldırdı. Kurtarıcısı ona ateşli bir yoğunlukla bakıyordu. Arkalarında insanlar dolaşıyorlardı. Passion’ın umurunda değildi. “Evet.”
“Korku mu, heyecan mı?” diye sordu alçak sesle.
“İkisi de.” Sözcük yumuşak bir telaş içinde çıkmıştı.
"Şeytan insanın karşısına genellikle şans kılığında çıkar, madam."
Sayfa 64Kitabı okudu
Ben uyuyordum ama yüreğim uyanıktı...
Sayfa 205Kitabı okudu
