Liva Nur Baş

İnsan kendini sevmeyi bilmeyince, başkalarında sevebileceğine de ihtimal veremiyor işte.
Sayfa 284
Reklam
İnanmaya ihtiyacı olur hep insanın. Mümkünse kendinden başka bir şeye.
Sayfa 252
Aslında hiç gelmemiş birilerinin gidişine üzülerek geçiyor hayatınız.
Sayfa 225

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ne var ki hasretle beklenen insanlara daha çabuk kavuşulamadığı gibi, aceleyle koşulan yerlere de daha hızlı varılmıyor bazen.
Sayfa 220
Ne aradığını bulsan, aradığını da bulacaksın.
Sayfa 218
Reklam
Yakınlaşmak için ve uzaklaşmak pahasına tanışıyorduk işte. Sonunda ölmek için yaşayan herkes gibi.
Sayfa 210
Ne dünya bütün sözlerin tutulabildiği ışıltılı bir yer, ne hayat hayalleri gerçek kılan revnaklı bir peri çubuğu.
Sayfa 204
Birine susmasını söylediğinizde sesine, gitmesini söylediğinizde kendisine hasret kalabiliyordunuz.
Sayfa 203
Hatırlamak bir yanıyla hatırayı yeniden kurmaktı.
Sayfa 184
İnsan en çok kaçmayınca yakalanmıyor. Ve bazen kaçmak yakalanmaktan çok daha küçük düşürücü.
Sayfa 173
Reklam
Haklının sesine tahammül etmek, haksızın zırvasını dinlemekten zordu.
Sayfa 134
Yaşamak, düşmekle kalkmak arasında geçirdiğimiz korkulu, ümitli, telaşlı zamanın adı.
Sayfa 109
Kırıla kırıla, geriye bölünecek ebatta parçam kalmayınca, zamanla daha az kırılgan olduğuma inandırdım kendimi.
Sayfa 105
Kimsenin birbirine değecek cesareti gösteremediği bu hercümercin ortasında herkes anca kendine yetecek kadar yalnızdı.
Sayfa 90
Hayatta kalmakla yaşamayı becermek aynı şey değil.
Sayfa 74
87 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.