Savaş Bakanı Churchill ise Başbakan Lloyd George'a yazdığı 22 Haziran 1920 tarihli raporda, "İzmit'ten gelen haberlerin İstanbul’un güvenliğini tehdit eder boyutlarda olduğunu vurgulamaktadır." Haklıdır; Müttefikleri olan Fransızlar Çatalca'da 2.000, Gelibolu bölgesinde de 700 askerle İngilizlere destek olabileceklerini, ancak İzmit'e kuvvet göndermeyeceklerini söylemişlerdir. Bu durumda 28. Tümen ve 242. Tugay dışında, İstanbul'u korumak için Kuvayı Milliye'nin karşısına kısa sürede çıkarılabilecek İngiliz kuvveti Çanakkale'de Royal Oak, Resolution, Ceres, Sivastopol'da Concord, İstanbul'da Benbow, Iron Duke, Marlborough, Emperor of India, Batum'da Ajax, İzmit'te Pegasus, Revenge, Royal Sovereign, Ark Royal, Ramilles, Westcott ile Malta'dan yola çıkarılan Blenheim ve Stuart destroyerlerinden ibarettir.
Sayfa 102 - Kronik Kitap 1. BaskıKitabı okudu
19 Haziran 1920 günü Venizelos, Lloyd George, Millerand, Ermenistan delegasyonu ve işgal güçlerinden ordu temsilcileri Hythe Toplantısı'nda bir araya gelirler. Oturum sonunda Yunan Ordusu'na Milne Hattı'nı geçerek ilerleme izni ve İzmir-Bandırma tren hattını kontrol etme görevi verilir. Amiral De Robeck'in 16 Haziran tarihli raporuna binaen, İngilizlerin kontrolündeki Çanakkale Boğazı'na Yunan birlikleri çıkarılır. Ertesi gün Venizelos Londra'dan telgraf çekerek General Paraskevopoulos'a resmen ileri harekât talimatını verir." Ali Fuat Paşa düzenli kıtaların harekâtını sonlandırmıştır ama bu Kuvayı Milliye müfrezelerinin boş durduğu anlamına gelmemektedir. 20 Haziran günü Osmancık Taburu Şile'deki İngiliz müfrezesini geri atarak köyü geri alır. Ertesi gün 150 kişilik bir başka milli müfreze ise Çamlıca tepelerinde İngiliz mevzilerine saldırır. İngilizler taarruzu ancak top ve makineli tüfek gibi ağır silahlar kullanarak püskürtmeyi başarabilirler. İşgal kuvvetleri Güneyden Fransızlar, doğudan Ermeniler, batıdan Yunanlar ve Marmara sahili boyunca İngilizlerle, bütünleşik bir ileri harekâta başlamak üzereyken, Ankara yaklaşmakta olan fırtınanın henüz farkında değildir.
Sayfa 104 - Kronik Kitap 1. BaskıKitabı okudu
Çanak Krizi" olarak adlandırılan gerginlik sürerken artık taraflar da, roller de netleşmiştir. Hükümetin Başbakan Lloyd George ve Churchill'den oluşan liberal grubu 1918'de elde ettiklerini yitiriyor olmanın acısıyla savaşı kızıştırmakta, Lord Curzon bu edinimleri diplomatik yolla koruma mücadelesi vermektedir Ancak her iki taraf da Türkiye'deki halihazır gerçeklikten uzak çözümler peşinde koşmaktadır. Kriz çözülürse bu iki gruba rağmen çözülecektir. Bu aşamada Mustafa Kemal Paşa dışında iki isim daha öne çıkar: General Harrington ve Franklin Bouillon. İngiliz İşgal Kuvvetleri Komutanı bir yandan savunma hazırlıkları yapmaktadır ama istediği şey Türkle savaşmak değildir. Bu amaçla 26 Eylül'de Mustafa Kemal Paşa'ya bir telgraf çekmiştir. Gönderdiği notada Mustafa Kemal Paşa'dan Çanakkale önündeki tarafsız bölgeden süvarileri geri çekmesini istemiş ve bunun için kendisine 48 saat süre vermiştir. Paşa'nın, silahını ilk ateşleyen olması için, kendisini zorladığının farkındadır. O da bu sorumluluğu almak istememektedir. Sarışın Kurt ise bu tehdide son derece soğuk kanlı, diplomatik bir cevap verir:
"Aramızda bir tarafsız bölge bulunduğundan haberim yoktu. Birliklerimiz Yunan ordusunu kovalıyor. Olaya sebebiyet vermek istemiyoruz. Yunan uçakları Ezine yakınlarında uçtu. İstanbul'da Yunan savaş gemileri var. Çanakkale'deki silah ve cephane depolarımız İngilizlerce imha ediliyor ve birliklerimizin yakınında top atışları yapılıyor. Boğazların serbestliğini biz de kabul ediyoruz. Yanlış anlaşılmaya meydan verilmemesini dilerim."
Sayfa 252 - Kronik Kitap 1. BaskıKitabı okudu
Yunanistan'da başını Venizelosçu Albay Plastiras ve Gonatas'ın çektiği subaylar ayaklanır. 27 Eylül'de Kral Konstantin ülkeyi terk eder ve Albaylar Cuntası iş başına geçer. Hareketin sahadaki lideri Albay Plastiras'tır ve ilk hamlesi "Doğu Trakya'nın Türklere karşı savunulması" üzerine olur. Yunan birlikleri Edirne'yi savunmak için tahkimata girişirler. Kendi sempatizanlarının yönetimi devralmasıyla, bir süredir Yunanistan'dan uzakta olan Venizelos da artık ülkesine dönebilecektir, ama Londra'ya uğradıktan sonra. Türk orduları İstanbul ve Çanakkale'de İngilizlerle, Trakya'da da Yunanlarla karşı karşıyadır. Lloyd George, tam da müttefiklerinin kendisini terk ettiği, Britanya kolonilerinin sırt çevirdiği, askerî açıdan en yalnız kaldığı anda, gökte aradığı desteği yerde bulmuştur.
Sayfa 256 - Kronik Kitap 1. BaskıKitabı okudu
Lloyd George Dışişleri Bakanlığı diplomatlarını, hatta bakanını bile devre dışı bırakarak Philip Kerr, Sir Robert Horne, E. F. Wise gibi kendi ofisinden isimlerle Rusya'ya yönelik dış politikayı Downing Caddesi No.10'a taşır. 1920 yılı sonuna gelindiğinde anlaşılmıştır ki Lloyd George uzun süredir Londra'da bulunan iki Rusla; Krasin ve Kmenev ile görüşmektedir. Bunlar Sovyet Rusya'nın resmi temsilcisi olmadıkları gibi, İngiliz istihbaratının da dikkatle izlediği isimlerdir. Daha Odessa'dan güçlükle kurtarılarak İstanbul'a getirilen binlerce Beyaz Ordu askerinin ne olacağı sorusuna cevap bulunamamışken, Başbakanın yangından mal kaçırır gibi, Moskova'daki yeni adamla el sıkışma gayreti sadece muhalefetin değil, koalisyon ortaklarının ve kabine üyelerinin de tepkisini çeker.
Sayfa 272 - Kronik Kitap 1. BaskıKitabı okudu
10 Ekim 1921'de Ankara Hükümeti'yle Fransa arasında imzalanan Ankara Anlaşması sonrasında Lloyd George Yunanlarla açık görüşmeler yapmasa da. Yunan elçi Rangabe'nin dinleme kayıtlarından, dolaylı iletişim ve yönlendirmenin devam ettiği görülmektedir. Rizo Rangabé Paris'teki Yunanistan büyükelçisine yazdığı mektupta "İngiltere Başbakanı'yla yaptığımız görüşmenin bir sonucu olarak, Fransa Yunanistan lehine politika değişikliğine gidecek ve mali yardımda bulunacak” demektedir. Yunan temsilci mektubunda Almanya'nın yeniden silahlanmasından ve sınırına asker yığmasından rahatsız olan Fransa'nın, İngiltere'den siyasi-askeri destek alabilmek için bu bedeli ödemek zorunda olduğunu yazmaktadır. Yani, İngiltere Başbakanı hükümetinin haberi olmaksızın, başka bir ülkenin menfaati doğrultusunda, İngiltere'yi Almanlarla savaşa sokma sözü vermektedir.
Sayfa 275 - Kronik Kitap 1. BaskıKitabı okudu