10 Aralık 1930
"Neden yaşam ödülü en çok acıyı çekene verilir ;
gelmeyen ölümün yolunu bekleyene. ..
mezarını bulmakta mutluluk duyana..
Yolu karanlıklarla kaplanmış,
Tanrı tarafından kapatılmış. .hapsedilmiş olana? ..."
Sayfa 19 - Pegasus yayınlarıKitabı okudu
...kalabalık bir caddenin ortasında durduğunda tek duyduğu, bir parça tente üzerine düşen seyrek yağmur taneleri ve ardından da ıslak yerden fısıltı gibi yükselen yağmurun sesiydi.
Sayfa 475Kitabı okudu
Her şey insanın göstermek istediği çabaya bağlıydı.
Sayfa 368Kitabı okudu
Herkes içinde böyle ışıktan bir tapınak mı taşıyordu?
Sayfa 293Kitabı okudu
Fakat tek başına yok olan yine de hepsini yok edemezdi.
Sayfa 570Kitabı okudu
Yarattığı bu hiç de alışık olmadığı fakat bir o kadar da cazip ortamda kendisini kuyusunun ya da deliğinin içindeki, sorumsuzluğuyla ölesiye nefret edilesi bir şeytan gibi hissediyor.
Sayfa 638Kitabı okudu
...mutluluğu ise iki ucu keskin bir bıçak gibiydi.
Sayfa 438Kitabı okudu
...kolu bir ünlem işareti gibi havaya kalkmış halde yattı.
Sayfa 177Kitabı okudu
Ben kim miyim? Ben sen değilim! Ama yine de...sana en şok benzeyen kişiyim!
Sayfa 504 - SamstagKitabı okudu
...sanki kendisi, hiç de hakkı olmadığı halde yüzlerce kilometre ötedeki uzaktakilerin ve ölülerin resimlerini çizebiliyor.
Sayfa 629Kitabı okudu
Artık her şey zaman meselesi. Ama zaman, zaman; zamanla ne oluyor ki?
Sayfa 626 - FeldmanKitabı okudu
Kendi nefesi ve gözlerinin arkasında uğuldayan kanı dışında tek bir hareket bile yoktu.
Bütün sesler nereye gitmişti?
Sayfa 606Kitabı okudu
Dışarısı neydi, içerisi neydi...Yer neresiydi, zaman hangisiydi?..
Sayfa 601Kitabı okudu
...ve koşarken ayaklarının altındaki toprak sanki sallanan bir iskele gibidir.
Sayfa 580Kitabı okudu
İçinde kudretle haykıran bir koro büyüyüp yayılmaya başlıyor. Çünkü şarkı onun içinde.
Sayfa 628Kitabı okudu