Enes
@lord5521
Mühendis
Yüksek lisans
Milano
1995
336 okur puanı
Ekim 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Enes bir yorumu yanıtladı.
''...ve mutluluk kibrit çöpü,
artık ne kadar yanarsa?''
Kibritler çok yanmaz
Belki de çok yanmadığı için mutluluğa bu kadar çok anlam yüklenmiştir.
1 sonraki yanıtı göster
Enes bir yorumu yanıtladı.
Kur’an’a, Nisa Suresi’ne koyduğu bir ayetle, Müslüman erkeklerin dört kadından fazlasıyla evlenmelerini yasaklamışken (Nisa Suresi,ayet3), kendisini bu sınırlamayla bağlı kalmamak üzere Ahzab Suresi’ne ayetler koymuştur. Bu ayetlere göre, Tanrı’nın “ganimet olarak” verdiği kadınlar ve elinin altında bulunan cariyeler kendisine helal kılınmış
Bu yorum görüntülenemiyor
Enes bir yorumu yanıtladı.
Neden Tanrı böylesine değişik ve anlaşılması güç şeyler üzerine yeminler ederek konuşur? Neden amacını herkesin anlayabileceği bir dille ortaya koymaz? Ve bütün bunlar bir yana, neden Tanrı yemin eder? Hiç yüce olduğu söylenen bir Tanrı yemin eder mi?
Kur’an’daki ‘yemin’lerin olduğu yerde ‘vav’ vardır. ‘Vav’ hakikatte hiçbir zaman yemin anlamı içermez. ‘Vav’ bağlaçtır, bağlamak için vardır. Ne yazık ki, Kur’an çevirilerinin Arapça’ya yeterince hakim olmadan yapılması, bu durumları doğuruyor. Allah’ın yarattıklarına ‘yemin etmesi’ yemin etmek değil, o yaratılanlara yüklenen ‘şahit olma’ sorumluluğudur. Nitekim, Kalem Suresi’nde geçen ‘Kaleme yemin olsun’ ifadesi, aslında Kalem şahit olsun demektir. Ya da diğer birçok surede geçen ‘yemin olsun’lar aslında ‘şahit olsun’dur.
11 önceki yanıtı göster
Siz de Kur'an'ı anlamak için değil sadece itaat etmek için okumussunuz. İçinizde birazcık eleştirel bakabilme yetisi olsaydı eminim bu şekilde düşünmezdiniz.
1 sonraki yanıtı göster
Okur Takip Önerileri
Aslına bakarsanız din, geçmişte olduğu gibi bugün de bir şiddet kaynağıdır. Sırf son dönemden birkaç örnek verecek olursak: Filistin(Yahudiler ile Müslümanlar), Balkanlar (Ortodoks ile Müslümanlar), Kuzey İrlanda (Protestanlar ile Katolikler), Sudan (Müslümanlar ile Hristiyanlar) Etiyopya ve Eritre (Müslümanlar ve Hristiyanlar), Sri Lanka (Budistler ve Hindular), Endonezya (Müslümanlar ve Hristiyanlar), Kafkaslar (Hristiyanlar ve Çeçen müslümanları)... Bu yerlerde din, son on yılda, gerçek anlamda milyonlarca insanın doğrudan ölüm nedeni oldu.
“kendinizi hint ya da müslüman ya da bir hıristiyan ya da başkaca birisi olarak adlandırdığınızda şiddete düşüyorsunuz. neden bunun bir şiddet olduğunu görebiliyor musun? çünkü bu şekilde kendini, insanlığın kalan kısmından ayrı tanımlıyorsun. kendini inanç ile, ulus ile, gelenek ile ayırdığında, bu ayrım şiddeti doğuruyor. öyleyse şiddeti anlamayı arzu eden bir kişi herhangi bir ülkeye, herhangi bir dine, herhangi bir politik partiye ya da bir grupsal sisteme ait değildir; o kişi insanlığın tümünü anlamanın peşindedir.”
Enes yorumladı.
"Tarih boyunca erkeğin kadını koruduğu söylendi.
Sahi, erkek kadını kime karşı koruyordu?”
-Altan Ali Yılmaz
''kadınlar.türlerin dişileri.çiftleşmede seçici davranarak insan evrimini onlar yönlendirir.peki sürekli kötü adamları seçerek evrimimize nasıl rehberlik ediyorlar? hepsi düzgün erkekleri istermiş gibi davranıp nerede bir it varsa onun peşinden koşarlar.böylece bu rezillerin soyu devam eder ve insan evrimleştikçe zalimleşir.belki de yirminci yüzyılda dökülen kanın sebebi budur.''
Enes bir yorumu yanıtladı.
“tanıştığın her yeni insan karşısında kapıldığın beklenti yüzünden hep çocuk kalmışsın. ardından yaşadığın hayal kırıklığı yüzünden de hızla sinirli bir ihtiyar oldun.”
Bu ben olabilir miyim acaba ☺️
Hiç bir beklentiye girilmeyen ilişkiler daha mı sağlıklı acaba? Tanıştığımız insanlardan en ufak bir şey bile beklemek yanlış mıdır sizce? Hiç bir karşılık beklemeden ilişkilerimizi sürdüremez miyiz?
1 sonraki yanıtı göster
Enes bir yorumu yanıtladı.
Ateizm bir kaleydi. Bu kaleden sevimsiz ve aptal bir dünyaya meydan okuyacaktı. Boğazına sarılan kördüğüm çözülmüştü kısmen…
Ateizme gelişim tamamen teorik… (Jurnal, 31.5.1981)
Sayfa 32Kitabı okudu
“On birinci sınıfta lise kütüphanesinden alıp okuduğum Madde ve Kuvvet bir çeşit imtiyaz sağlıyordu bana, hayalî bir imtiyaz. Kendini çevresindekilerden üstün gören bir ukalâ.
Çevresindekiler inanıp inanmadıklarını bilmiyorlar, o, inanmadığını biliyor artık, daha doğrusu öyle bir vehim içindedir. Avrupa ilminin cömertçe sunduğu bu fetvayla küstah ve mağrur. Buchner’i ne kadar anladı, anlayabilir miydi? Kestirmek güç... ve mühim de değil. Ateizm bir kaleydi, bu kaleden sevimsiz ve aptal bir dünyaya meydan okuyacaktı. Boğazına sarılan kördüğüm çözülmüştü kısmen...
Ateizme gelişim tamamen teorik.”