Oysa senin yazın asla solmayacak,
Geçmeyecek zamanın hükmü yalnız sana,
O da gölgemde diye Ölüm caka satamayacak,
Sen bu sözlerde ölümsüz, aldırmazken zamana.
Nasıl kıyaslarım seni bir yaz günüyle?
Çok daha güzelsin çünkü, çok daha dingin,
Canım mayıs goncaları sarsılır hoyrat yelle,
Yaz çabucak uçup gider bitişiyle mevsimin.
inanın bana, gerçek aşk sonsuzdur. aşk başlangıçta nasılsa, sonunda da öyledir; düzenli, dingin ve saftır, şiddetli gösterilerden yoksundur; saçlarına belki aklar düşer ama gönlü hep genç kalır.
Sonsuzdur yol, ne kısaltılacak ne de eklenecek bir şey vardır, ama yine de herkes kendi çocuksu arşınını tutar yolun üstüne. "Gerçekten de bu bir arşınlık yolu gitmen gerek, bu sana hatırlatılacak."
"Bulutlar zaten yıldızlara intihar ipi takmış ölüler."
"Efendim?"
"Bulutlar, ölü."
"Nereden çıkardın bunu?"
"Tavan benim. Ben karar verdim. Gün boyu ölü varlıklar tavanda sallanıyor işte..."
"Peki... Gri bulutlar?"
"Ölürken pişman olanlar."
"Yağmur?"
"Ölürken pişman olan bulutların ağlaması..."