Geçmiş, Türkiye'de hakikaten bir başka ülkedir (David Lowenthal'ın Past is a Foreign Country kitabına atıfta bulunuyor M.A.J. Bu ülkenin vatandaşları, 1928'de Arap elifbasından Batı dün yasının bildiği Latin alfabesine geçişi gerçekleştiren harf devrimi sebebiyle geçmiş çağların edebi ve tarihi eserlerine ulaşma imkânından mahrumdurlar. İş bununla da kalmamış, Arapça ve Farsça kökenli kelimeleri atarak Türkçeyi Öztürkçe hale getirme çalışması başlatılmıştır o bu iki dil, Türkçeyle beraber Osmanlı dili denilen zengin karışımı oluşturuyordu ki, Osmanlıca bugün Latince kadar “ölü” bir dil olma tehlikesiyle karşı karşıyadır. Öte yandan Osmanlı asırlarında yazılmış eserler şimdilerde sadeleştirilmiş Türkçeyle yeni yazıda basılmakta, modern okuyuculara, mazilerinde olup bitenler konusunda bazı şeyleri anlama imkânını sunmaktadır. Aksi halde durum daha da dehşetengiz olurdu: 1930'lardan önce yazıl mış her şeyden mahrum bir İngilizce edebi kanonu'nun halini gözünüzün önüne getirin bakalım!7
7 Caroline Rinkel, Osman's Dreanı: The Story of the Ottoman Empire, 13001923, John Murray: Londra 2005, s. xii,
Alinti