_İnsan, Meleklerin Cevherindendir.
_Nurlu bir cevher, melek gibi marifet-i ilahi ile süslü olunca, elbette meleklerin arkadaşı olur.
_İnsanlar görünüşte insana benzeseler de hakikatte halleri başkadır. Kıyamet gününde manalar görünecektir.
_İnsanın içindeki ahlakın tamamı 4 kısımdır. Hayvan, canavar, şeytan ve melek ahlakları.
_Allah’tan başka
Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: "İçinizden en çok sevdiklerim ve kıyamet gününde bana en yakın olacak olanlar güzel ahlak sahibi olanlarınızdır. Güzel konuşuyor dedirtmek için uzun uzun ve edebiyat yaparak konuşanlar sözünü beğendirmek için avurdunu şişire şişire laf edenler, bilgiçlik taslayarak lügat parçalayanlar ise hiç sevmediğim ve kıyamet günü bana en uzak olan kimselerdir." (Tirmizi, Birr 71)
Yüze gülüp arkadan konuşan canım dostlara :)
“Bence insan herkesin kendi hakkında söylediklerini bilse, dünyada dört dostumuz bile olmazdı.” - Blaise Pascal
Sayfa 92Kitabı okudu
İnsanların yüz binlerce senedir lügat icadıyla meşgul olmasına rağmen hâlâ gerektiği kadar kelime bulunmayışı tuhaf değil mi?
Sayfa 73Kitabı okudu
Ciddiyet, edebiyata, galiba lügat paralama hastalığından miras kalmış. Nihayet o hâle gelmiş ki bir edebiyat eserinin ciddi sayılabilmesi için anlaşılmaz bir dille yazılması şart olmuş. Bir makalede hiçbir fikir bulunmayabilir; ama mutlaka cafcaflı bir dille yazılmalıdır. İstediğiniz kadar fikir söyleyin, açık bir dille, halkın diliyle konuşuyorsanız beş para etmez. Satamazsınız kendinizi. Mesela bir yazar vardır, son zamanlarda bir siyasi parti tarafından kiralandı, senelerdir aynı fikirleri geveler durur. Söyleyecek hiçbir şeyi kalmamıştır. Ama yine de ciddiye alınır.
Sayfa 148 - Kapra Yayıncılık
