...çünkü bize bir gerçeklik verilmemiştir, böyle bir gerçeklik yoktur, var olmak istiyorsak, onu kendimiz yaratmak zorundayız; hiçbir zaman herkes için, her zaman için tek bir gerçeklik yoktur, sürekli olarak, sınırsızca değişen bir gerçeklik vardır.
Sayfa 91Kitabı okuyor
Bir yanlış bizi mahkum eder mi?
...yaptığımız eylemin, olduğumuz ya da olabileceğimiz birçok bizden yalnızca birine ait olduğunun ayrımına varırız, sonra talihsiz bir durumda birden o eyleme yapışmış, kancalanmış, asılı kalmış gibi oluruz: demek istediğim, tümüyle o eylemin içinde olmadığımızın, bundan ötürü de bizi bütün bir varoluş boyunca, sanki bu varlık tümüyle o tek eylemde özetlenmiş gibi, yalnızca o eyleme göre yargılamanın, bizi o eyleme bağlı, boynumuzdan ona asılı tutmanın yaman bir haksızlık olacağının ayrımına varırız.
Sayfa 89Kitabı okuyor
Her nesne var olduğu sürece, biçiminin, böyle olmasının, artık başka türlü olamamasının bedelini kendisiyle birlikte taşır.
Sayfa 88Kitabı okuyor
Bir aynanın karşısına geçtiğimde, içimde bir duraklama oluyordu sanki; tüm kendiliğindelik sona ermiş, her el-kol devinimim bana yapmacık ya da özenti gibi görünüyordu
Yaşadığımı göremiyordum.
Herkes onlar gibi görsün, duysun, düşünsün ve konuşsun istiyorlar.
İçimdeki bu yabancıya nasıl katlanacaktım? Aslında kendimden başkası olmayan bu yabancıya? Onu nasıl görmezden gelecektim?
Nasıl bilmezden gelecektim? Başkaları onu gördüğü halde ben görmezken, onu daima beraberimde götürmeye, içimde taşımaya mahkum bir halde, nasıl yaşayacaktım ?
Sayfa 25Kitabı okuyor
Gözlerimi kapalı tuttuğum sürece iki kişiyiz...
Sayfa 28Kitabı okuyor
"Gerçek yalnızlık sadece kendinizden vazgeçtiğinizde ve sesinizden hiç iz kalmadığında mümkündür. Kendi kendinize yabancı olduğunuzda."
Sayfa 22 - İthakiKitabı okudu
Böyle yalnız olmak istiyordum ben. Kendimsiz.
Sayfa 18Kitabı okuyor
Ruhum dünyalarla ya da çakıl taşlarıyla dolu; ikisi de aynı kapıya çıkar.
Sayfa 11Kitabı okuyor
kendini tanımayı gereğinden çok istiyorsun bu yüzden de yaşamıyorsun
Sayfa 204Kitabı okudu
bu sıkıntı içinde öylesine kımıldayamaz olmuştum ki, kendi kendime yabancılaşmıştım, bir kör gibi bedenimi başkalarının eline bırakıyordum; her biri, içimde taşıdığım tüm bu birbirinden ayrılmaz yabancılardan kendisi için ben hangisiysem onu alsın, dilerse sopa atsın; dilerse kucaklayıp öpsün onu; hatta bir tımarhaneye kapatsın.
Sayfa 138Kitabı okudu
sonsuzluk benim için derinleşti, yalnızca bu beş yıl içinde değil, bir dakika ile ikinci dakika arasında da. o zaman içinde yaşadığım dünya da gökyüzündeki en uzak yıldızdan daha uzak görünüyor bana şimdi.
Sayfa 102Kitabı okudu
bugünün gerçekliğinin biricik gerçek olduğu yanılsaması, bir yandan bizi ayakta tutarsa da öte yandan sonu gelmez bir boşluğa doğru hızla iter, çünkü bugünün gerçekliği yarın bir yanılsama olarak ortaya çıkmaya yazgılıdır. üstelik yaşam sona ermez
Sayfa 91Kitabı okudu
ne mutlu kanatları olup kaçabilenlere
Sayfa 60Kitabı okudu