LUSİN
“Unutulmuş gibiyim ben. Ve insan
Bir bakıma unutulmuş gibidir.
Bilmem ki nasıl anlatmalı, yalnız bile değilim.
Belki de yalnızlıktan
Daha fazla bir şey bu
Unuttum ben kendimi de”
Sayfa 66 - YkyKitabı okudu
Duymuyorum ben acılarımı.
Ve yitirdim çoktan yitirdim bütün karşıtlıkları.
Ne umut ne umutsuzluk, ne hiçbir şey
Kurtaramaz varlığımı benim.
Ve yoğun bir anlamsızlığın içinde
Sanki renksiz, boyutsuz
Ve göksüz, zamansız bir evrende
Tek çıkar yol yaşamaksa Lusin
Yaşıyorum ben de kaygısız
Değişmez bir anlamsızlığı böylece.
Arietis...
"Kayaların altında saklı mücevherleri bulmak insanların içlerinde saklı mücevherleri bulmaktan daha kolay. Kayalarla daha iyi anlaşıyorum, bu da doğru. Ama Lusin bir insan değil, bunu görebiliyorum. O insan bedeninin altında saklı çok değerli bir taş. Bu dünyanın özünden koparılmış bir mücevher."
Sayfa 24Kitabı okudu
Duymuyorum ben acılarımı. Ve yitirdim çoktan
Yitirdim bütün karşıtlıkları. Ne umut
Ne umutsuzluk, ne hiçbir şey
Kurtaramaz varlığımı benim. Ve yoğun bir anlamsızlığın içinde
Sanki renksiz, boyutsuz
Ve göksüz, zamansız bir evrende
Tek çıkar yol yaşamaksa Lusin
Yaşıyorum ben de kaygısız
Değişmez bir anlamsızlığı böylece.
Sayfa 338Kitabı okudu
STEPAN
Duymuyorum ben acılarımı.
Ve yitirdim çoktan
Yitirdim bütün karşıtlıkları. Ne umut
Ne umutsuzluk, ne hiçbir şey
Kurtaramaz varlığımı benim.
Ve yoğun bir anlamsızlığın içinde
Sanki renksiz, boyutsuz
Ve göksüz, zamansız bir evrende
Tek çıkar yol yaşamaksa Lusin
Yaşıyorum ben de kaygısız
Değişmez bir anlamsızlığı böylece.
LUSİN
Yani bir çıkmazı sürdürüyorsun kısaca
Bu yitiriş kendini, bu çöküş
Sanki bir üstünlük duygusu veriyor sana
STEPAN
Bense bir yalnızlık tarihini örüyorum ustaca. Ve gelecekteki
Bir önseziyi kuruyorum şimdiden.
Sayfa 338Kitabı okudu
LUSİN
Unutulmuş gibiyim ben. Ve insan
Bir bakıma unutulmuş gibidir
Bilmem ki, nasıl anlatmalı, yalnız bile değilim
Belki de yalnızlıktan
Daha fazla bir şey bu
Unuttum ben kendimi de Stepan.
Sayfa 330Kitabı okudu
Zaten her zaman Lusin
İsterse biraz giderdi
Sayfa 86
Duymuyorum ben acılarımı. Ve yitirdim çoktan
Yitirdim bütün karşıtlıkları. Ne umut
Ne umutsuzluk, ne hiçbir şey
Kurtaramaz varlığımı benim. Ve yoğun bir anlamsızlığın içinde
Sanki renksiz, boyutsuz
Ve göksüz, zamansız bir evrende
Tek çıkar yol yaşamaksa Lusin
Yaşıyorum ben de kaygısız
Değişmez bir anlamsızlığı böylece.
Sayfa 74
LUSİN
Unutulmuş gibiyim ben.
Ve insan bir bakıma unutulmuş gibidir.
Bilmem ki nasıl anlatmalı?
Yalnız bile değilim.
Belki de yalnızlıktan
Daha fazla bir şey bu
Unuttum ben kendimi de Stepan.
Sayfa 330 - Yapı Kredi Yayınları, 12. BaskıKitabı okudu