İnsanlar ölümle tamamlanır. Yaşarken, herkes eksiktir. Böcekler küçük kuşlar, hayatta oldukları ve hareket ettikleri sürece mükemmeldirler ancak öldükleri anda sadece birer ceset olurlar. Ne tamamlanır ne de eksilirler, sadece hiçliğe dönerler. İnsanlar içinse durum tam tersidir. Bu noktada, insanın öldükten sonra en insani hâline dönüştüğü paradoksu da geçerli oluyor herhalde.
…
Ama beni yanlış anlama. Ölümün iyi bir şey olduğunu düşünüyorum desem bile asla insanların hayatını hafife alıyor veya değersizleştiriyor değilim. Yine öyle duygusallığa, rehavete kapılarak "ölümü metheden" biri de değilim. Bizler, ölümden bir kağıt parçası kadar uzağız, bu yüzden de bizim için ölüm sürpriz olmaktan çıktı artık. Bu noktayı unutma lütfen.
…
Battaniyeye sarınıp sessizce yatsam da gözüme uyku girmediği geceler oluyor. Ancak gayet açık olan bir şeyi tekrar dile getirmek istemiyorum. Bizler tüberküloz hastasıyız. Aramızda bu gece kan öksürüp sonu Narusava gibi olabilecekler var. Kahkahalarımızın kaynağı Pandora'nın kutusunun köşesinde duran küçük taştan geliyor.
…
Ölmenin ya da yaşamanın, bir insanın mutluluğunu da üzüntüsünü belirleyen kilit nokta olmadığını ya anlamaya başladım. Ölüler tamamlanmış bir hâlde ve yaşayanlarsa ellerini birleştirmiş, yelken açmak üzere geminin güvertesinde duruyor. Gemi iskeleden ayrılıyor. "Ölüm iyi bir şey."
Sayfa 40 - İthaki Yayınları, 1. Baskı, Çev. İrem Akçay
Herhangi birine seslenip desem ki pardon, bana bir teselli lütfen
Açık olsun, açık ve net.
Sayfa 73Kitabı okudu
Böyle sevemeyenler utanabilir mi lütfen? Hemen şimdi rica ediyorum!
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
EpubKitabı okudu
Bitti, o kadar!
"Bir tanesi domuz pastırması hakkında sürekli sorular sorup durdu. Neden domuz eti yemiyorsun?' 'Çünkü yemiyorum.' Gene sordu. 'Neden domuz yemiyorsun?' 'Şimdi beni iyi dinle' dedim. Evime gelsen ve ben de sana desem ki evimde dilediğin kadar; bir ay, iki ay, neyse, kalabilirsin ama şu odaya girme lütfen. Ye, iç, keyfine bak, ama bir tek bu odaya girmeni istemiyorum. Bu isteğime saygı duyardın, değil mi? Eğer Tanrı bana, 'Sana verdiklerim şunlardır: Aile, sevgi, bir yuva; ama lütfen bana bir iyilik yap ve domuzlarımı yeme' derse, bu benim için yeterince iyi bir nedendir ve bu mesele konusunda tıbbi veya teolojik tartışmalara girme gereği duymam. Allah diyor ki, 'Domuzlarımı yemeyin!' Bitti, o kadar! Aferin sana. Bu kadar. Hikâye burada biter.'
Ölümün iyi bir şey olduğunu düşünüyorum desem bile asla insanların hayatını hafife alıyor ve değersizleştiriyor değilim. Yine öyle duygusallığa, rehavete kapılarak "ölümü metheden" biri de değilim. Bizler, ölümden bir kağıt parçası kadar uzağız, bu yüzden de bizim için ölüm sürpriz olmaktan çıktı artık. Bu noktayı unutma lütfen.
Ama beni yanlış anlama. Ölümün iyi bir şey olduğunu düşünüyorum desem bile asla insanların hayatını hafife alıyor veya değersizleştiriyor değilim. Yine öyle duygusallığa, rehavete kapılarak "ölümü metheden" biri de değilim. Bizler, ölümden bir kağıt parçası kadar uzağız, bu yüzden de bizim için ölüm sürpriz olmaktan çıktı artık. Bu noktayı unutma lütfen.