Buğulanmış camlarda biriken yağmur damlaları, biri ötekini alıp götürünce ye kadar kalıyor, sonra pürüzsüz çocuk yanaklarından yuvarlanan gözyaşları gibi hızla aşağıya düşüyordu.
Çocuklar hastalıkları yeniyor, yetişkinler ise yok olup gidiyorlar. Sanki onlarda, henüz yaşanmamış bir yaşamın gücü, ölüme karşı duruyor ve onu alt ediyor.