Çocukken şöyle dua ederdim Tanrı’ya:
Tanrım bana hiç erimeyen,
Kırmızı bir bonbon şekeri yolla.
Eski tül perdelerden gelinlik biçerdik
Kardeşimle kendimize durmadan,
Olmayan çayları,
Olmayan fincanlardan içerdik.
Olmayan kapıları açardık,
Olmayan ziller çaldığında.
Siyah papyonlu olurdu mutlaka
Resim defterimizdeki damat.
Yedi günde yarattığımız dünya
Mutlu olurduk pastel koksa.
Ve şimdi şöyle dua ediyorum Tanrı’ya:
Olanlar oldu tanrım
Bütün bu olanların ağırlığından beni kolla!
Sen hep gülerdin oysa, gülüverirdin
Bir bakardım eğilmiş su içiyor
Gamzelerinden kuşlar
Sayfa 61Kitabı okudu
Keşke susmanın muhabbet kuşu olsaydım.
Sayfa 67Kitabı okudu
Hayatımın üstünde imkansız kuşlar uçuyor.
Sayfa 39Kitabı okudu
"Bazı şarkılar vardır
Kanatlarında yağmuru taşıyan kelebeği anlatır."
Sayfa 52Kitabı okudu