Ah be Madame de Prie!
"...hiçbir şey hissetmedi, içindeki bütün duygular ölmüştü.”
Sayfa 42Kitabı okudu
Ezilmiş bir çiçekten yitip gitmiş baharının mis kokulu mucizesi nasıl anlaşılmazsa, Madame de Prie'nin tarih olmuş yazgısının tutkulu coşkusu da sezilmiyordu bu satırlardan.
Sayfa 48 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
İçindeki yalnızlığın hapishanesinde vahşi bir hayvan misali biçare, bir oraya bir buraya gezinen ve gelmeyen bir şeyi penceresinden gözleyen Madame de Prie.
Sayfa 13 - Kapra YayıncılıkKitabı okudu
"Madame de Prie içsel yalnızlığının mahpushanesinde yırtıcı bir hayvan gibi kendini çaresizce oradan oraya atıyor ve pencerelerden gelmeyen bir şeyi gözetliyordu."
Sayfa 10Kitabı okudu
"Madame de Prie sonra birkaç mektup daha yazdı, ama tıpkı gömülü insanların bağırmaları gibi, kimsenin onu duymayacağının, yalnızlığının engellerini acz içinde yumrukladığının tamamen bilincinde olduğu bir duyguyla yaptı bunu."
Ruhsal yalnızlığa hapsolmuş, vahşi bir canavar gibi bir aşağı bir yukarı koşuşturan ve asla gelmeyen yeni bir şey için pencerelerden yukarı bakan Madame de Prie.
Sayfa 21Kitabı okudu
