Madame de Prie belli etmeden acı acı gülümsedi: Sarayda demek herşeye kadirdi o, ama tek bir mektubuna, tek bir ricasına bile yanıt verilmesini sağlayamıyordu.
O Madame de Prie değildi artık, yaşlanmaya başlamış, çirkin ve mutsuz bir varlıktı; bir zamanlar Fransa' nın her bir yanında parildamiş olan bu isme daha fazla zarar vermemek için öldürmeliydi onu.
"Madame de Prie'nin garip ölümünden, gerçek yaşamından ve sahtece tasarlanmış hilekarlığından geriye herhangi bir anı
kitabındaki birkaç kuru satır kalmıştı yalnızca; ezilmiş bir çiçekten yitip gitmiş baharının mis kokulu mucizesi nasıl anlaşılmazsa, Madame de Prie'nin tarih olmuş yazgısının tutkulu coşkusu da sezilmiyordu bu satırlardan."
Sayfa 56 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
"Evde ölü var ,farkında değil misiniz? "
Bir an şaşkınlık yaşandı. Çünkü ölüm sözcüğü bir sarhoşun yüreğine bile çekiç gibi inerdi. Herkes birbirine sorular sormaya başladı. Ama Madame de Prie yüz ifadesini değiştirmeden buz gibi bir sesle "O benim, "dedi...
''Ezilmiş bir çiçekten yitip gitmiş baharının mis kokulu mucizesi nasıl anlaşılmazsa, Madame de Prie'nin tarih olmuş yazgısının tutkulu coşkusu da sezilmiyordu bu satırlardan.''