Fransa’da mesleki eğitim herkesin bildiği gibi yetersizdir. Bu eğitim, emekçilerin çıkarları ve ulusal çıkarlar açısından değil, kapitalist şirketlerin bencil çıkarları açısından düzenlenmiştir.
Göçmen kadınlar, vasıfsızlıkları nedeniyle ve bazan iş sözleşmeleri yapamadıkları, çoğu kez de dilimizi bilmedikleri için, patronlar tarafından aşırı sömürülen bir el emeğini oluşturmaktadır.
Modern bir konutta oturabilmenin milyonlarca kadın, karı koca ve aile için sadece bir lüks olduğu koşullarda, acaba nasıl bir yüksek hayat düzeyinden söz edilebilir.
Örneğin, işsizlik yüzünden gelirleri birden bire azalıvermiş bir kadın, parasızlığın kaygısı sürekli bir şekilde içini kemirirken, kendisinin kadın olarak durumunu nasıl düşünebilir?
Kapitalist sömürüye en dolaysız şekilde maruz kalan sınıf işçi sınıfıdır.
Sayfa 48
Günümüz koşullarında, Bir kadının sevdiği işi yapması ve bunu kadınca yaşamıyla bağdaştırması olanaksızdır.
Sayfa 28