4 Aralık Dünya Madenciler Günü
Gününüz kutlu olsun koca yürekli siyah adamlar, ekmek parası için yerin metrelerce dibinde yaşayanlar,
bizim çocuklarımız üşümesin diye kendi çocuklarını babasız bırakanlar...
İmgeleminde bir Londra vardı, bir Batı dünyası vardı; para tahtının etrafında var gücüyle çalışan, sürünen yüz milyon köle görüyordu. Toprak sürülüyor, gemiler seyrediyor, madenciler yeraltındaki ıslak tünellerde ter döküyor, memurlar patronları ciğerlerini sökmesin diye sekiz on beş trenine yetişmek için koşturuyorlardı. Bunlar karılarıyla yataklarında yatarken bile titriyor ve itaat ediyorlardı. Kime itaat? Para papazlığına, dünyanın pembe suratlı efendilerine. Üstteki kabuk tabakasına...
1980’lerde, kapitalizme en azından ismen siyasal alternatifler vardı. Gelgelelim, şu anda tartıştığımız şey, kültürel ve siyasal kısırlığın daha derin, çok daha yayılgan bir tüketilmişlik anlayışı. 80’lerde "Gerçekten Varolan Sosyalizm", çöküşünün son evresinde olmasına karşın, hala direniyordu. İngiltere’de sınıf çatışmasının fay hatları, 1984-85 Madenciler Grevi gibi bir olayda alabildiğine açığa çıkmıştı ve madencilerin yenilgisi, kapitalist gerekçiliğin gelişmesinde, simgesel boyutunda olduğu kadar pratik etkilerinde de en az düzeyde olmak üzere, önemli bir an oluşturdu. Kuyuların kapatılması, tastamam bunları açık tutmanın "ekonomik olarak gerçekçi" olmayacağı gerekçesiyle savunuldu ve madencilere yok oluşa mahkum bir proleter romansında son oyuncuların rolü verildi. 80’ler, kapitalist gerçekçilik için savaşım verilen ve Margaret Thatcher’ın kapitalist gerçekçiliğin umut edebileceğiniz kadar özlü bir sloganı olarak ileri sürdüğü "başka alternatif yok" doktrininin zalimce kendini gerçekleştiren bir kehanet olduğu zaman, yerleştirildiği dönem oldu.
Sayfa 13Kitabı okudu
Merhaba kitap severler;
11 adet birbirinden farklı bağımsız hikayelerden derlenen,yazarın kendine has uslubüyle,öykülerin sonucunda umudu aşılayan farklı bir açıdan hiç bir şeyin aslında göründüğü gibi olmadığını yansıtıyor.Ben size öncelikle kitabın ismindeki #sonyaprak hikayesinden etkilendiğim bir alıntı paylaşıcağım.
#alıntı
"Yıkılmış bir heykel gibi bembeyaz, kımıldamadan yatan Johnsy,gözlerini kapatarak, "Bitirir bitirmez bana haber ver,"dedi. "Çünkü son yaprağın düşüşünü görmek istiyorum. Beklemekten usandım.Düşünmekten usandım.Beni hayata bağlayan bütün bağları koparmak,tıpkı o zavallı yorgun yapraklardan biri gibi aşağılara doğru süzülmek,süzülmek istiyorum."
#HaydutPrens
Lena 11 yaşlarında madenciler otelinde çalışıyordu.Hayat şartları küçücük omuzlarına yük olmuştur.Kalbi ağrıyordu.Annesine yazdığı mektupla çağresizliğini dile getirip postacıya teslim eder.
Yolda Alman haydutları ile yolları kesişen,Fritz Lena'nın mektubu için darlanır.Canını dişine takıp mektubu kendi dilince okur.
Paniğe kapılan Fritiz,güne uyandığında her şeyin iş işten geçtiğini düşünürken karşılaştığı manzarayla öyle olmadığını anlayana kadar?
Emeği geçen herkese teşekkür ederim.Kitapla ve sevgiyle kalın...
Elvan tavsiyesiyle @cemyayinevi 'nden çıkan #O.Henry 'nin kaleme aldığı #Alişan 'ın cevirisiyle #Sonyaprakvekısahikayeler isimli kitabı okuyup inceledim.
#fundaileheryerdeoku
#books#book
#fyp#etamin#heryerdeoku
Fethedilen Balkan kalelerinde, kasabalarında ve madenlerinde bulunan Hıristiyan demirciler, taş ustaları, marangozlar, duvarcılar, kalafatçılar ve gemi yapımcıları gibi kişiler de Osmanlılar için çalışmaya zorunlu tutulmuşlardı.Osmanlı pragmatizmi ve esnekliği sadece bu zanaatkarlara eski mesleklerini sürdürme olanağı vermemiş, fakat çoğu zaman onları ayrıcalıklarla ödüllendirmiştir. Bunlar sayesinde Osmanlılar cevher çıkarmada Sırp ve Sakson teknikleriyle tanışmışlardı. Sakson tekniği 13. ve 14. yüzyıllarda Saksonya'dan gelen madenciler aracılığıyla Balkarılara getirilmişti. Madencilikle uğraşan kasabaların ve bütün civarın nüfusu çoğunlukla ve 15. yüzyılda tümüyle, Slavlardan oluşmaktaydı. Osmarılı madencilik terminolojisinin Almanca ve
Slavca terimlerle dolu olmasına şaşmamalı.
Sayfa 70Kitabı okuyor
