Cebelavi Sokağı’nın Çocukları ile tanıdığım Necib Mahfuz, bu kısacık kitabında Mısır’ın 1952-1967 yılları arasındaki durumunu cesurca anlatıyor.
Tesadüfen yolunun düştüğü #karnakkafe de anlatıcı, birbirinden farklı insanların yollarının kesiştiği ve her türden konunun irdelendiği ortamda kendini bulurken, devrim ve savaşın insan hayatını alt-üst edişini de kafe müdavimleri üzerinden aktarıyor.
Alt metinlerde vermek istedikleri ise bambaşka...
Kahvenizi elinize alıp kafede tüm sohbetleri dinlerken Mahfuz’un 1988 #nobeledebiyatödülü nü sonuna kadar hak eden bir yazar olduğunu düşünüyor ve tanıdık detaylar yakalamanın üzüntüsüyle kitabı kapatıyorsunuz.
Olağanüstüydü...