REİS BEY - Bunların hepsi edebiyat... Suç her zaman edebiyata muhtaçtır. Siz kupkuru hakikate cevap veriniz!
MAHKÛM - Annemi ben öldürmedim!
REİS BEY - Yazık, yazık!... Avrupa, felsefe tahsili, şu bu, derken, herşeyde yarım kalmak; sonra her türlü serserilik, kumar, eroin, nihayet anne kaatilliği; neticede ıstıraptan erimek... Ağlanacak hâl...
MAHKÛM - Etmeyin Reis Bey, siz ağlayamazsınız! Ağlayabilseydiniz, anlayabilirdiniz!
REİS BEY - Siz de benim hakkımda hüküm veriyorsunuz.
MAHKÛM - Bir kere de ben vereyim Reis Bey; hem de sehpadan, tepeden, en yüksek kürsüden hüküm vereyim... Siz merhametten, acıma duygusundan yalnız kötülük doğacağına inanmışsınız. Yerinde haklısınız. Fakat ondan ne büyük iyilik doğacağını unuttuğunuz için, en büyük hakkı kaybediyorsunuz. Rahmet, kaldırılmış sizin kalbinizden... Buz çölünde yol alıyorsunuz!
İKİNCİ GARDİYAN - (Ayak ayak üstüne atarak) Müdürlük ne tatlı!..
BİRİNCİ GARDİYAN - Neresi tatlı? O da mahkûmun biri... Serbest mahkûm...
İKİNCİ GARDİYAN - Ama bayılır vazifesine....
BİRİNCİ GARDİYAN - Doğan kuşu da esirdir ama, küçük kuşlar avlamaya bayılır.
Sayfa 42Kitabı okudu
Eğer beni, benim eski anlayış ve usulümle mahkûm ettireceklerse, ben zaten onun mahkûmuyum, ayrıca hükme değmez, yok eğer, beni bugünkü halim içinde gördüklerini iddia ediyorlarsa, ona da taşıdıkları göz yetmez!
Sayfa 130 - Reis BeyKitabı okudu
"Benim vaziyetime karşı benden naklettikleri söz, kelimesi kelimesine benimdir ama, bugünkü sanığın değil, dünkü Reis Beyin sözüdür. Eğer beni, benim eski anlayış ve usulümle mahkûm ettireceklerse, ben zaten onun mahkûmuyum, ayrıca hükme değmez; yok eğer, beni bugünkü halim içinde gördüklerini iddia ediyorlarsa, ona da taşıdıkları göz yetmez!"