Mahmut Yıldırım

Mahmut Yıldırım
@mahmutumsu1i
Saçlarımı örer misin?
Zor bir iştir düşünmek! "Düşün düşün berbattır işin!" deyip geçmişiz. Önce yorulmak istemeyiz. Olayları çözümlemek, ilgilenmeye, aydınlanmaya, kitaplar okumaya bağlıdır. Bu da böyle sıcaklarda çekilmez bir iştir! Hem politikacılar, yurttaşlara "Sen niye yorulacaksın, biz senin adına her şeyi düşünüyoruz..." demezler mi?
Reklam
Uygarlık daha çok dayanışma, daha çok sevgi yaratmıyorsa, neye yarardı. Bir düş, bir kandırmaca olmaktan ileri gitmezdi!
Yazarların çoğu her nedense en sıkıntılı dönemlerde en güzel çalışmalarını gerçekleştirmişlerdir.

Reader Follow Recommendations

See All
Bir yazar, her zaman okuruyla söyleşmeli... En zor koşullarda bile... Ellerine kelepçe vurulmadıkça, karanlık hücrelere tıkılmadıkça, bir kalem bir kâğıt buldukça!..
İşte 21. yüzyıla girerken dünyanın manzarası: İnsanın insana ettiğini ne doğa, ne hayvanlar, ne de başka bir güç yapmamış, yapmıyor, yapmayacak!..
Reklam
Yoksulluk, parasızlık, ama içleri aşkla doluydu o dönemin şair, ressam takımının. Yetmezmiş gibi, bir de polis!.. İzlenmek, kuşkulu kişi diye bilinmek, ikide bir dertlere girmek...
Yarım yüzyıl geçirmişim! Hep daktilo başında. Hep tetikte. Hep düşlerle, hayallerle boğuşmada. Aramak bir şeyleri. Bulmak ya da bulmamak...
Gururu onu öylesine yüce bir yerde tutuyordu ki, sıradan bir kadın-erkek ilişkisinin doğal gereği olan dokunma hayalleri bile kuramıyordum. O mühürlü dudaklarını öpmek, onu çıplak görmek, teninin sıcaklığını duymak, düşlerime bile giremeyecek kadar uzaktı.
Sayfa 150Kitabı okudu
Tüketen insanın üreten insandan daha değerli olduğu bu yanlış ve ahlaksız döneme tahammülüm kalmamıştı artık.
Sayfa 134Kitabı okudu
Reklam
ve zaman zaman kendimi şu sözü tekrarlarken yakalıyorum: "Ben bir insandım!"
Sayfa 111Kitabı okudu
Sevişirken iç içe geçen, solukları karışan, birbirine en yakın hale gelen insanların, sonradan bu kadar yabancılaşmasına, hatta can yakmaya çalışmasına hep hayret etmişimdir. Önce en büyük haz, sonra en büyük can yakma, ne tuhaf.
Bir başka şiiri şöyleydi: Daha üzüm asması yaratılmadan sarhoş olanım ben / Sen doğmadan önce aşkınla berduş olanım ben.
Uzaklarda bir kadın, “İnsanlık ağacının kırılmış dalıyız biz“ diyerek ağlıyor.
O kök salmıştı, ben rüzgarda savruluyordum; büyük şehrin yüzünü silerek birbirine benzettiği, kimliksiz kalmış milyonlarca insandan biriydim.
2,373 öğeden 2,341 ile 2,355 arasındakiler gösteriliyor.