at vuruldu; içim paramparça Rüveyda
Sayfa 180
"Bir kadın gülmeyi unuttuğunda,
Saçlarından süzülürmüş acılar."
Mahrem ve Münzevi
Bir kadın gülmeyi unuttuğunda
Saçlarından süzülürmüş acılar
Sayfa 709 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Ne kadar baksam da kalbine aşkın
Beyazı siyahtan seçemiyorum
Kurşun dökülüyor parmaklarıma
Orada bir duvak var, açamıyorum
•
Bileydim layık olmadığını
Yürür müydüm yollarında
Sayfa 209 - Bileydim layık olmadığınıKitabı okudu
Bütün şiirleri söyleyen benim
Bütün çiçeklerin adı: Karanfil
Sayfa 199
Benim favori şiirim
Kapattım kalbimin son kapısını
Dokunun; boşlukta bir taş gibiyim
Hafızası ölü nakkaş gibiyim
Çekiyorum mutsuzluğun yasını
Ayaklara mahkum bir baş gibiyim
Kapattım kalbimin son kapısını
Dokunun; boşlukta bir taş gibiyim...
Gidişine ağıt oldu gözlerim
Sayfa 44
Gemiler gidiyor sen gidiyorsun
Beni İstanbul’a terk ediyorsun
Sayfa 249
Rüzgardı tutundum; geçti de gitti
Kırdı son dalımı, göçtü de gitti
.....................................................
İçimi içime açtı da gitti
Bir kuştu; vuruldum; uçtu da gitti
Sayfa 115