at vuruldu; içim paramparça Rüveyda
Sayfa 180
"Bir kadın gülmeyi unuttuğunda,
Saçlarından süzülürmüş acılar."
Rüzgardı tutundum, geçti de gitti
Kırdı son dalımı, göçtü de gitti
İçimi içime açtı da gitti
Bir kuştu; vuruldum; uçtu da gitti
Ne kadar baksam da kalbine aşkın
Beyazı siyahtan seçemiyorum
Kurşun dökülüyor parmaklarıma
Orada bir duvak var, açamıyorum
Yüreğimdir böyle eriyip akan
Bilmeyen sanır ki, ateştir yakan..
•
Bileydim layık olmadığını
Yürür müydüm yollarında
Sayfa 209 - Bileydim layık olmadığınıKitabı okudu
Hazer kıl! Kırma kalbin kimsenin..
* * *
Ağlama duvarı değil ki kalbim
Duvarların ağladığı bir mescit
Sayfa 70 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
.
Bir kadın gülmeyi unuttuğunda
Saçlarından süzülürmüş acılar..
.
Mahrem ve Münzevi
Bir kadın gülmeyi unuttuğunda
Saçlarından süzülürmüş acılar
Sayfa 709 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
•
Yıkıldı yolunu bekleyen şehir
Şimdi gelsen de bir, gelmesen de bir
Sayfa 381 - Olsan da bir, olmasan daKitabı okudu