İnsan bedbahtlığını da, bahtiyarlığını da kendi meydana getirir,
Çevrenin etkilerine ne kadar esiriz!
Aman yarabbi! Sevmek bu muydu? İnsanı sanki bir mengene içinde sıkıp sıkıp da birisinin ayakları altına ezik, bitik, can çekişerek atmak isteyen bu öldürücü şey, sevmek bu muydu?
"Nefsini zapt ederek bir şey ilave etmek istiyor, fakat bir kelime daha söylerse saklamak istediği bu müthiş ıstırabı, şu şimdi kalbini kıvıran vahşi yeisi gizleyememekten korkuyordu."
"İnsan kendisinin sefaletini bir servetin ihtişamı yanında, bedbahtlığının hükmünü bir saadet nümayişi karşısında daha büyük bir acı ile anlar..."