İnsanların Tanrı'ya inanmayı bıraktıktan sonra, artık hiçbir şeye inanmadıkları söyleniyor. Aslında durum bundan daha kötü... Artık her şeye inanıyorlar. MALCOLM MUGGERİDGE
Her erkeğin böyle bir dönemi olur
Malcolm Muggeridge, “Bir Yirminci Yüzyıl
Tanıklığı” yazmış:
Son günlerde, arada bir yaptığım gibi geriye dönüp yaşantıma baktığımda beni en çok sarsan, bir zamanlar bana çok önemli ve cazip
gelen şeylerin şimdi boş ve saçma görünmesi oluyor. Örneğin, her türlü aldatıcı kisvesi içinde başarılar; tanınmak ve övülmek; para
kazanmak, ya da kadınları baştan çıkarmak, ya
da yolculuğa çıkmak,
dünyanın bir orasına, bir burasına, Şeytan gibi
bir aşağı bir yukarı gidip
gelmek, Gösteriş Dünyası’nın sunduğu şeyleri açıklamak ve yaşamak
gibi apaçık zevkler.
Geriye baktığımda, bütün bu kendini tatmin denemeleri, Pascal’in
“toprağı yalamak” dediği türden, salt fantezi gibi görünüyor.
MALCOLM MUGGERIDGE'E göre ise "Televizyon insanları kofllaştırmayı amaçlamıyor, insanların kofluğunu ortaya çıkarıyor." Televizyonu, hiçbir zaman, nefret ettiğim ya da bakmaktan kendimi alıkoyamadığım büyülü bir kutu olarak algılamadım. Ancak, günümüz televizyonuna bakışım yine de ikilemli bir soruyu içermekte: Televizyon dünyayı daha yakından tanımamızı sağlayarak ufkumuzu mu genişletiyor, yoksa kaçmaya çalıştığımız dünyayla aramıza mesafe koymamızı sağlayan bir araç mı?
Sayfa 103Kitabı okudu
MALCOLM MUGGERIDGE'E göre ise "Televizyon insanları koflaştırmayı amaçlamıyor, insanların kofluğunu ortaya çıkarıyor."
Sayfa 95 - e kitap
Malcolm Muggeridge, “Bir Yirminci Yüzyıl Tanıklığı” yazmış:
Son günlerde, arada bir yaptığım gibi geriye dönüp yaşantıma baktığımda beni en çok sarsan, bir zamanlar bana çok önemli ve cazip gelen şeylerin şimdi boş ve saçma görünmesi oluyor. Örneğin, her türlü aldatıcı kisvesi içinde başarılar; tanınmak ve övülmek; para kazanmak, ya da kadınları baştan çıkarmak, ya da yolculuğa çıkmak, dünyanın bir orasına, bir burasına, Şeytan gibi bir aşağı bir yukarı gidip gelmek, Gösteriş Dünyası’nın sunduğu şeyleri açıklamak ve yaşamak gibi apaçık zevkler.
Geriye baktığımda, bütün bu kendini tatmin denemeleri, Pascal’in “toprağı yalamak” dediği türden, salt fantezi gibi görünüyor.
MALCOLM MUGGERIDGE'E göre ise "Televizyon insanları koflaştırmayı amaçlamıyor, insanların kofluğunu ortaya çıkarıyor."
Sayfa 95 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Bir zamanlar çok önemliydi artık boş ve saçma…
Son günlerde, arada bir yaptığım gibi geriye dönüp yaşantıma baktığımda beni en çok sarsan, bir zamanlar bana çok önemli ve cazip gelen şeylerin şimdi boş ve saçma görünmesi oluyor. Örneğin, her türlü aldatıcı kisvesi içinde başarılar, tanınmak ve övülmek; para kazanmak, ya da kadınları baştan çıkarmak, ya da yolculuğa çıkmak, dünyanın bir orasına, bir burasına, Şeytan gibi bir aşağı bir yukarı gidip gelmek, Gösteriş Dünyası'nın sunduğu şeyleri açıklamak ve yaşamak gibi apaçık zevkler. Geriye baktığımda, bütün bu kendini tatmin denemeleri, Pascal'in "toprağı yalamak" dediği türden, salt fantezi gibi görünüyor.
Malcolm Muggeridge
Bilinçsiz kölelik.
***
İnsanların Tanrı’ya inanmayı bıraktıktan sonra, artık hiçbir şeye inanmadıkları söyleniyor bize.
Aslında durum bundan çok daha kötü…
Artık her şeye inanıyorlar.
Malcolm Muggeridge
MALCOLM MUGGERIDGE'E göre ise "Televizyon insanları koflaştırmayı amaçlamıyor, insanların kofluğunu ortaya çıkarıyor." Televizyonu, hiçbir zaman, nefret ettiğim ya da bakmaktan kendimi alıkoyamadığım büyülü bir kutu olarak algılamadım. Ancak, günümüz televizyonuna bakışım yine de ikilemli bir soruyu içermekte: Televizyon dünyayı daha yakından tanımamızı sağlayarak ufkumuzu mu genişletiyor, yoksa kaçmaya çalıştığımız dünyayla aramıza mesafe koymamızı sağlayan bir araç mı?
Sayfa 103Kitabı okudu