Günümüzde hemen herkesin doğum günü vb. zamanları fırsat bilip bilgelikte (!) doktora yaptığı
- işte iyi ki şu acıyı yaşamışım, iyi ki şu tokatı yemişim, iyi ki gelen vurmuş giden dönüp bir kez daha bu sefer yerden sekerek beni tepmiş iyi ki bu yaşıma kadar kahır hayatımdan hiç eksik olmamış yoksa şu anki ben hiç olamazdım çok teşekkürler o birilerine, kendime çok teşekkürler, teşekkürler, çok emsalsizim artık…-
vb. şeyler dururken, ben ise gitmiş tek bir kar kristalinin resmini “bugün benim doğum günüm” diye geçiştirmişim. Geçiştirmiş olduğumu adeta az önce fark ettim.
Padişah fermanı ya da Manas destanı veya âlimlerden menkıbeler formatında bu yaşıma dek kendi yaşımı kutlamamışım, bu nedenle bir kez daha kendime teşekkür ediyorum.
Batıda “thank u” sadece teşekkür anlamına gelmiyor oysa. Ne de olsa, her şeyi Türkçeye uyarlayamazsınız. Cılız birer karbon kopya olup çıkılır hepsi bu işte…