Kendime Etkinlik
Es-Selâmu Aleyküm.
Zaman ne de çabuk geçiyor, ömür sessiz sedasız bitiyor. Geçen yılki Ramazan etkinliği daha dün gibi gelirken ve üç aylardan Recep, Şabana doğru son sürat koşarken... vaktin ağzını açıp içine anlam basacak bir şeyler yapmalı.
Bu farkındalıkla davranışçı bağımlılıklarla ilgili tez araştırmaları yapar ve manevi rehberlik okumalarına hız vermişken, okumak yetmez pratik de lazım diye düşündüm. Sağolsun bir dostum en azından sistemli yaklaştığım ilk danışanım (deneğim) olma talih ya da talihsizliğine erişti. :) Rutin terapi seyri dışında günlük 10 sayfa Kur'an-ı Kerîm meal/tefsiri okuyup kafamıza takılanlar veya ilhamlarımızı konuşma şeklinde bir pratik geliştirdik.
Bu etkinlikte Kuran'ın şifrelerini çözme, sır ve gizemlerini aralama gibi bir hadsizlik değil fakat hayata geçirilebilecek somut manevi ders ve pratikler nasip olursa paylaşmaya çalışacağım. Hedefim günlük 10 sayfaya sadık kalmaya çalışarak Ramazan bitmeden bir döngüyü bitirmek. Dünyanın meşguliyeti içinde bunu alışkanlık haline getirmek zor olsa ve ipin ucu kaçınca kalmaya meyilli olsa da özellikle sabah namazdan güneş doğuncaya kadarki vakitte ki sünnettir, bu okumalar için ayakta kalmaya kendimi alıştırmak ikincil hedefim olacak.
Bu mütevazi fakat samimi, sevgi, merhamet, maneviyat, şifa, hidayet, rıza velhasılı yitiğimiz neyse onu arayış trenine hepiniz davetlisiniz!
"Ben varsam, hiç bir şey bitmedi demektir :)
"Hayal kurmak götürmezmiş bizi, varmak istediğimiz yere?
Kim demiş böyle?
Peki hayalsiz varılır mı bi yere? Hayaller, umududur insanın. Umut, güzel insanların ekmeğidir. Eh zamane insanıda maneviyat fakiri. Mutluluktan yoksun, mutsuz! Ne zaman amaçsız kalsa insan, güzel hayaller içinde bulur kendini. Yeniden farkına varmasını sağlar hayatın! Evet bir şeyin sonu; yeni bir şeylerin başlangıcıdır! Hayaller umutsuzlukta silkeler insanı; Hey bana ne oluyor? Yaşıyorum, hayattayım işte! Ben varsam, hiç bir şey bitmedi demektir!
"Yeniden hayata dönmek" kelimesi yanlış. Ben zaten hayattayım, kendime gelmem lazım sadece :)
Bugün, çoğumuz sağlıklı yaşamak için maneviyata ihtiyacımız olduğunun farkındayız. Son zamanlarda sırf bu ihtiyacı karşılamak için dinin aslına alternatif olarak, yalnız mistik konuları içeren manevi bir din anlayışı türetildi. Pek çok kişi maneviyatı, dinin aslı içinde yaşamak yerine türedi alternatiflere yöneliyor. Çünkü çok albenili bir inanç
Manevi Miras Ebedi İstiklâl
Türk milleti, tarih boyunca yaşadığı olaylar ve verdiği mücadelelerle dünya tarihinde eşi ve benzeri görülmemiş kimlikte bir topluluk olmuştur. 20. yüzyılda hainlerle doluydu dört bir yanı vatanımızın. Ege’yi Yunanlılar, Doğu’yu Ermeniler, Güney’i Fransızlar…Her yer savaş alanıydı. Halk özgürlük özlemi içindeydi. Millet, birlik ve beraberliğin
İçsel Paylaşım
Küçüklüğümden beri korkar oldum insanları kırmaktan . Bir insana söyleyebileceğim lafın onu nasıl etkileyebileceğini onda nasıl izler bırakabileceğini sorgulayıp durdum. Kaç gece uykusuz kaldım bu yüzden. Zamanla hafifledi bu durum insanların umursamazlıklarını gördükçe özellikle. Kalp kırmak önemsizdi onlar için nasıl olsa birazdan geri alırım
sosyal medya
‼️Sosyal Medya Neye Benziyor‼️
Şöyle bir arkadaşınız olduğunu düşünün... Birlikte otururken bir fıkra anlatıyor. Tam siz kahkahalarla gülecekken bağırarak şarkı söylemeye başlıyor. Siz "Ne oluyor yahu!" diye şaşıramadan bu sefer bir karikatür gösteriyor.
Siz karikatürü çözmeye çalışırken, SMA hastası bir çocuğun fotoğrafını uzatıyor hüzünlü bir şekilde. Gözleriniz hasta çocuğun yüzündeki çaresizliğe saplanıp kalmışken de müstehcen bir fotoğraf çıkarıp, arsız bir şekilde sırıtıyor. Ardından bir türkü patlatıp, hemen sonra bir hadisi şerif okuyor.
Böyle bir arkadaşla değil birkaç gün, birkaç saat bile vakit geçirseniz dengeniz bozulmaz mı?
Sosyal medya böyle bir arkadaş işte. Bu ilişkide kahkahalarımız da yarım hüzünlerimiz de...Paylaşımlar arasında ışık hızıyla ilerlerken duygusal reflekslerimiz köreliyor.
Yarım kalan kahkahaların üzerine maneviyat soslu acılar serpiliyor. Hüzün, daha insanın kalbine ulaşamadan eğlenceli bir şarkının nakaratında yok oluyor.
Sonuç?
Bazen arsız, çokça huysuz, oldukça ruhsuz ve kesinlikle güdümsüz bir yolculuğun sonunda insan yarım yamalak kalakalıyor.
(Alıntı)