Affetmek
Bağışlamak unutmayı göze almaktır, unutmaksa vazgeçmek: suçtan ve suçludan, geçmişten..
Lâkin vazgeçmek mangal gibi değil, su gibi yürek ister.
bağışlamak unutmayı göze almaktır, unutmaksa vazgeçmek: suçtan ve suçludan, geçmişten..
lakin vazgeçmek mangal gibi değil, su gibi yürek ister. 
Dücane Cündioğlu
Yazlık sinemanın kapısında saçları taralı bir oğlan.
Cebinde iki gazoz parası
Gönlüne tarifsiz rüzgarlar dolan .
İki film bu akşam,
Birinde Yılmaz Güney oynuyor, birinde Fikret Hakan.
Bak Suat Sayın söylüyor cızırtılı plaktan:
'...Rüyadır gördüğün bütün düşler ,
Gözlerin aklımı perişan eyler ,
Aşk masalından şarkılar söyler ,
Beni hülyalara salan gözlerin ...'
Yazlık sinemanın kapısında saçları taralı bir oğlan ,
Bir külah çekirdeği, mangal gibi yüreği var, bilesin...
Tek gerçek ölüm
Bizdeki mangal gibi yürek
Öleceğini bile bile sevmek
Bizdeki yürek ateştende kor
Yaşarken sonunun ölüm
Olduğunu bilmek
Bilmek dediğin şey
Tüm herşeyin yalan olduğunu bilmek
Bilmek dediğin şey yaşamak
Bilmek dediğin şey sadece bir hiç
Bizdeki bu yürek ateşten gömlek gibi
Öleceğini bile bile yaşamak
Yalnız yer
Belki sıcak yaz aksamlarına çare olur diye her klima sahibi olmayan insan gibi o da yarı isli perdesini cekmis penceresini aralamıştı geceden. Sabah onu içeri girip çıkamayan asil renkli kelebek uyandırdı. İntihar eder gibi amaçsızca her tarafa uçup sonucsuz hareketlere yoneliyordu. Her canlı gibi o da keskeli cümleler kuruyordu cok ömrü
Gramofon çalıyor...
Sana bunları eski tip kemerli pencere dibinde uzanmış, is'li tavana bakarak yazıyorum. Perdelerim ahenksiz dans ediyor fön rüzgarı eşliğinde, dışarısı kambur. Yolun sonunda annemin tandır ekmeğinden kokular alıyorum hiç sebepsiz. Başucumda okunmayi bekleyen ya da hiç okunmayacağını bilip bana küsen kitaplar var. Gökyüzünü izliyorum kırık cam ardında. Yıldızlardan süre gelen ışık hüzmesi yüzümü aydınlatıyor, içim karanlık. Yan tarafta sesler duyuyorum, kavga eden çiftler, mangal yapan dedeler, tiktokcu gencler... yalnızlığımı pekistirircesine konuşuyorlar, onlar konustukca kayboluyorum yalnızlıkta. Sonra bir ses duyuyorum en uzaktan. Bi amca balkonunda çayını yudumluyor elinde tek karelik fotoğraf. Arka fonda gramofon... sesine yaklaşıyorum, hiç bilmedigim sesine. Yeni öğrenmeye başlayan bebekler gibi dikkat kesiliyorum, şarkıyı dinliyorum. "Bir tel kopar, ahenk ebediyen kesilir" diyor. Amca çayını içiyor, gramofon çalıyor, ekmek kosu tüm sokağı sardı. Mangal yapan amca biber istiyor. Gözlerimi kapattim. Atımı gun batımına süren kovboy gibiyim, çokça ümitli ve korkak. Gramofon çalıyor....