Yazarların Hayatları Acaba Neden Bu Kadar İlginç ve Acı Doludur?
Wirginia Wolf; manik-depresif teşhisi konulmuş,bir keresinde manik anında 48 saat konuşmuştu, yazılarını ayakta yazan yazar kibirliydi. Yahudiler konusunda ırkçı tutum sergilemiş, aşkı bir kadında bulmuş ama yalnızca kocası ile mutlu olabilmişti. Ceplerine koyduğu çakıl taşları ile evinin yakınındaki ırmağa girmiş ve intihar etmiştir.
Oscar
"İnsanlık dikkatli olmazsa son bir asrın en tehlikeli yılına giriyoruz"
Madden değil manen güçlü olanların kazanacağı bir yıl geliyor. İnan o meşhur lafta olduğu gibi paranın saadet getirmediğini herkes görecek. Bu yıl evrenin intikam alma yılı. Şunu unutmayalım ki evrenin intikamı ve savaşı hepimizinkinden ağır olur. 2016’da Türkiye ve dünyada herkes yaptıklarının karşılığını görecek. Hangi kitaba ve dine inanıyorsanız inanın, tek çözüm elleri göğe açıp dua etmek.
Ülkelerin sınırları ve insanların hayatları kökten değişimlere uğrayacak. Bu kaos ortamında yeni bir dünya düzeni oluşurken her bir birey karmaları, korkuları ve travmalarıyla yüzleşecek. Çünkü 2016 kendimize çekidüzen vermek için son şansımız. Hayatın gerçekleri ve karmalarıyla yüzleşmeyi beceremeyenler ise iyice manik depresif bir hale gelecekler. Alkol ve uyuşturucu bağımlılığı artacak. İnsanlar, Yaradan’a sığınmak yerine bu tip sahte avuntulardan medet umarlarsa 2016 komple bipolar bir yıl olacak.
ASLI GÜDER...
Hayat insana belli misyonlar yüklüyor ve sen hayatın boyunca aynı şeyleri yaşıyorsun. Bu bazen hep yanlış anlaşılmak, bazen hep arıza olmak. Kimi zaman herkese yüksün, kiminde de fazladan istenmeyen adam. Tatmin edemezsin kimseyi, doymazlar verdiklerinle ve verdiğin her şey az gelir onlara, her şey yetersiz….
İşte o zaman kitaplara sığınmak sana liman oluyor. Soruyorlar sana “niye çok okuyorsun?” diye. Cevap basit aslında; kaçmak için. Hayattan, insanlardan, olaylardan. Ayrı bir dünya yaratıyorsun kendine. Duygularının var olduğu ama anlaşılmak zorunda olmadığın, yanlış yapamadığın, kazık yemediğin, mutlu sonlarla keyifler yaşayabileceğin. Âşık olabiliyorsun mesela ya da korkuyorsun katil gelirken( hem de ölemeden :), e bir dedektif olarak çok da bıçkın bir tavırla yakalıyorsun suçluyu. Ağlıyorsun bir evlat acı çekerken, gülüyorsun şapşal kızlar beceriksizce aşkına rezil olurken. Kısıyorsun hayatın sesini, açıyorsun kitabın kapağını ve o dünya artık senin…..
Depresyon yok bu dünya da, bazen manik olsan da genelde hiç depresif olamıyorsun, en fazla sıkılıyorsun o hikâyeden; hoop çeviriyorsun kapağı atıyorsun kenara ve yeni bir hayatı alıyorsun eline, yeni bir umudu. Umut lazım insana en çok, bazen yaşamak için, bazen yaşamını sürdürebilmek için. Yoksa gitmiyor be bu hayat. Zorluyor, hem de çok zorluyor. Mükemmelliğin içinde hiçlik zor geliyor hem de çok zor.