Can veren canan için, bin can bulur,
Can da en son hiç tükenmez can bulur!
Gördü bir şah, ihtiyar yol ehlini;
Hırka sarmış, ansızın görmüş onu!
Der ki: "Sufi, sen mi hassın, yoksa ben?"
Der ki sufi: "Sus ki gerçek[ği] bilmeyen;
Hiç övünmek bizde yoktur, bilmeli;
Kim övünmüş[se], gerçeğe değmez eli!
Sayfa 182Kitabı okudu
HİKAYE
Sokrat'ın ermiş ölüm vakti hemen,
Var şakirtlerden biri demiş; "Hocam!
Biz yıkayıp, elbet kefenlerken seni,
Nereye gömsek, söyler olsan sen hani?"
Der ki Sokrat: "Bulmuş olsan sen beni,
Nereye dersen göm de gitsin sen beni!
Ben uzun ömrümde bulmazken beni,
Ölsem elbet hiç bulamazsın beni!
Öyle gitmek üzereyim, elbette ben,
Zerre kıl ki, bilemezsin bil kendini sen!"
“Hüthüt, o zaman dedi ki: “A eli boş kişiler, yüreğiniz bozuk sizin. Aşk, yüreği bozuk kişilerde olamaz ki?”
“Onun güzelliğiyle aşk oyununa girişmek mümkün değil... o, yüce lütfuyla bir ayna icat etti...
O ayna gönüldür, gönüle bak da onun yüzünü gönülde gör!”