Makineleşmeye karşı olarak okuduğum en güzel kitap diyebilirim. İnsan akıl sahibi bir varlıktır. Bu yadsınamaz bir gerçektir. Lakin insanı sadece mantık ve akıl silsilesinden ibaret görmek büyük yanlıştır. Kitapta bir babanın bilimi ve aklı, hayatının merkezine koyarak duygularını yok sayıp, çocuklarını da bu şekilde yetiştirmeye çalıştığını görüyoruz. Yıllar sonra baba, sisteminin yanlışlığını farkedecek ama çok geç olmuş olacak çünkü oğlu hırsız, kızı ise hiçbir şey hissedemeyen bir makinedir artık. Biz insanoğlu olarak hep abartırız bir şeyleri. Ya mantığı ön plana çıkarır duygularımıza ket vururuz veyahut duygularımızla hareket ederek, yanlış kararlar alırız. Halbuki bu ikisinin dengesini sağlayabildiğimiz zaman asıl mutluluğa erişeceğiz.
