Maria Giovanna Farina

Birkaç gün sonraki olayda Filippo,çekingenliğini yenerek zaten uzun zamandır beklediğim bir soruyu yöneltiyor:"Leo,neden böyle davranıyor?"Sınıfta acayip bir sessizlik oluşuyor.Düşünüyorum da ,okulda geçirilen bu kadar günden beri,hiç kimse uygun bir dille çocuğu arkadaşlarına tanıştırmamıştı;yutkunarak onlara basit ve net bir açıklama bulmaya çalışıyorum.
"Leo,sinirleniyor,çünkü sizin gibi kendini sözcüklerle ifade edemiyor ve yaşadığı zorluk,bazen saldırgan bir şekilde tepki vermesine neden oluyor.Onu anlamaya çalışmalısınız ama acımadan.Çünkü kapris yapması kabul edilecek kadar küçük bir çocuk değil.O size kötü bir şey yapmak istemiyor,size yaklaştığı zaman boşuna bağırmayın.Ona nasıl iyi gerektiğini öğretiyorum,en kötü durumlarda bile sakin olmayı başarırsanız her şeyin düzeldiğini göreceksiniz.
Tek farkı kendini çok az sözcüklerle ifade ediyor olması.Eğer onu da kendiniz gibi görürseniz defterleri bir daha yırtmadığını görürsünüz.Onun dilini anlamaya çalışmanız,aynı zamanda sezgilerinizi güçlendirmeye yarayan bir egzersiz olacaktır."

"Leo, uçmaya hazırlanan bir kelebek,ama oldukça narin görünen kanatları bana acı veriyor.Çektiğim ıstırabın sözlerle ifade edilebilmesi mümkün değil."

Flora bunu nasıl anlayabilecek,onu çok fazla koruma altına alarak büyümesine engel oluyor,o ve oğlu arasında öyle bir kaynaşma oldu ki,korkarım ne nerede bitiyor diğeri nerede başlıyor imkansız. Leo tek başına hiçbir şey yapmayı bilmiyor.Eğer onu tuvalete götürmezseniz çişini altına yapıyor.Özellikle bu sorundan dolayı öz becerilerini bilinçli olarak kullanabilmesi ve vücudunu tanıması için harcıyorum.

"Yazmayı reddediyor sanırım."Beynimde bir şimşek çaktı."Bu kalemi kullanmaktan bıktı mı?Başka bir şey mi istiyor?"Bu hipoteze inanmadan önce inatçılık edip kurşun kalemleri açmaya devam ediyorum;Leo tekrar kırıyor.yay gibi gerildi ve aniden güçlü bir şekilde burnundan solumaya başladı,bu sırada defterin üzerine düştü.Artık,eminim ki onu rahatsız eden bir şey var,ama nedir bu?Çok sarsıldı,ben yeni bir kriz yaşamamak için sakin duruyorum.Aklıma gelen tek çözüm,oldukça bir şey;ona siyah renkli keçeli kalemi uzatıyorum.İnanılmaz sanki hiçbir şey olmamış gibi,elimden alıp yazmaya devam ediyor,karşılığında bana ödül olarak bir sürü öpücük veriyor.Konuşmuyor ancak bana"Kurşun kalemle yazmaktan bıktım!demeyi gösterebildi.

"Hayatım boyunca beni hiç beklemediğim bir şekilde etkileyen bir başka çocukla karşılaşmadım.Sebebi açıklanamayan ilk görüşte aşk gibi oldu.Mantığımın öğütlerini dinleyemez hale geldim,bu kadar farklı durumdaki çocukların önünde,genelde açığa çıkan mahcubiyet duygusuna yenilmeden geldim. Leo'yu uzun süredir tanıyormuşum gibi elimi tutmasına izin verdim.Onu sanki biraz da benim çocuğummuş gibi seviyorum;ona yardım etmek zorundayım.
Büyük olasılıkla Leo,benim yıllar önce kaybettiğim bir tarafımı temsil ediyor,hiç kimsenin anlamayı başaramadığı bir taraf,sonra büyüdü ve kendini sözcüklerle anlatmayı öğrendi.Oysa o,hala orada,geride kalmış ve asla adresine ulaşamayan,ortalıkta kalabalık yapan bir paket gibi.Bu nedenle ona karşı koyamam.Bir zamanlar sadece gökyüzü,güneş ve çimenleri çizen yalnız bırakılmış bir kızı özgür bırakmaya yeltenmek,yıllar sonra yeniden elime geçmiş büyük bir fırsat.

Önceliğim ve amacım Leo'nun iç dünyası ile dışarıdaki gerçek dünya arasındaki bağlantıyı kurmak.Bu diğer insanlarla karşılaşabileceği ve otonom bir hayat sürebileceği köprüyü onunla birlikte inşa etmekle olacak.Beni özellikle derinden yaralayan;sahip olduğu hayatı temsil eden siyah çantası ,ona ait olmayan nesnelerden yapılmış,özgür iradesi ile seçilmemiş,sessiz taleplerine cevap vermek için başkaları tarafından beceriksizce ve zorla kabul ettirilmiş.Oysa onun için fırsatlarla,tercihlerle dolu,zengin ve renkli bir hayat hayal ediyorum.Bu çocuk belki bir gün gerçekten o mertebeye ulaşacaktır,kim bilir?

İlk birkaç dakikayı hareketsiz,oturarak geçiriyorum.Onun sessizliğini dinlerken,kendimden geçmişim. Olağandışı bir huzursuzluk yükleniyorum,tam bu sırada yüreğimin en derin yerlerini bile ısıtan,bir öpücük konuyor yanağıma.Duygularını gösterdiği hareket,"Senden hoşlandım!"der gibi.Henüz yeni sayfalarını çevirmeye başladığım sözlükteki,binlerce sessiz sözcüklerden biri.