"Aşk, bir bedende iki kişi."
“Ey aşk...! bir mucize gerçekleştir şimdi
Şapkandan bir kumru havalansın
Bana öyle büyük ki bu kalp,
Gelsin yüreğime yuvalansın”
Kitabı okurken sımsıcak bir yürek buldum. Yaşam kavgasının molalarında, sıcacık bir poğaça, buğusu üstünde demli bir çay, sevgi ve vefayla beslenmiş hoş bir muhabbet, zifiri
Zinanın içine batmış kardeşim sen de gel... 😪
Bak neler konuşacağız seninle?! 👍🏻 Destan gibi yazdığıma bakma hepsinde " sen" için içlenme var..
Toplum ayıpladı mı seni? 🥺
Hatırlar mısın?:
(Affınızı umarak)
"Lan sen daha milli olmadın mı? 🥺Tecrübesiz olursun bak ha! Kadınlar seni küçümser, ne beceriksizsin oğlum! 🤨Bir keklik
İnsan, insanlığını kaybedince, kayda değer bir şeyi kalmıyor..’Gece, vicdanının sesini dinlemek için yeterince sessiz.İnsanlar gündüz takdığı maskeleri çıkarmak için yeterince yalnız.”Kendinizden kaçıp sığındığınz tek liman, yine kendiniz.’ unuttunuz aslınızı? Ne kaldı akıp giden zamanlardan geriye? Kim kaldı? Kimin yanına ne kâr kaldı?” Herkes gitti, her şey bitti. Giden geleni, gelen gideni, hiç gelmeyen, hep bekleneni arattı.Resimlerde gülen yüzler, yüreklerde manasız sözler kaldı.Birikti içimizdeki aslolan insanlığın isyanı.Sus pus olmuş gecenin sessizliğine, çaresizlerin zebun halleri zuhur etti. Dünyamızı çevreleyen insanlar iziyle değil, sızıyla anıldı.Sormadı kimse, kimsenin kimsesizliğini.Herkes serazat hallerini özlüyor artık.Marifet değildi, kuş gibi uçmak ya da balık gibi yüzmek.