Daha önceleri okuduğum bir kitapta Tesla ile Mark Twain'in Mississippi Nehri kıyısında bir kasabadan çocukluk arkadaşları olduğu yazıyordu. Zaten eseri okuyunca da anlıyorsunuz, Mark Twain'in imrenilecek bir çocukluk geçirdiğini..
Tom Sawyer iyi niyetli yaramaz bir çocuk. Başı türlü beladan kurtulmuyor. Bir sabah korsan olup yelkenini açıp yola koyuluyor. Bir sabah da kalkıp arkadaşlarıyla mağarada define arıyor.
Teyzesi Polly, her ebeveyn gibi Tom'un başına bir iş gelmesinden korkuyor. Enerjisini O'na iyiyi doğruyu güzeli öğretip O'nu disipline etmek için harcıyor. Tabi ne kadar başarılı oluyor? Orası muamma..
Hani yaramaz çocuk akıllı, zeki olur derler ya gerçekten de öyle. Tom başına gelen olayları çözmede bir yetişkini aratmıyor. Mantığını etik değerler çerçevesinde kullanarak olayları çözüyor.
Sanki yazar, burada bir mesaj vermek istemiş: "Çocukları fazla korumacı bir tavırla yetiştirmeyi bırakın; hayatın gerçeklerini, çocuk kendisi düşe kalka öğrensin, onların özerkliğini ellerinden almayın. " diyor gibi geldi.
Netice itibariyle eser çocuk bakış açısıyla, ustalıkla yazılmış. "Okuyun, pişman olmazsınız." derim.
. ^_^.
