Selamlar. An itibariyle Ölümcül Oyuncaklar serisini bitirmiş bulunmaktayım. Seri bittiği için biraz gözü yaşlı olsam da diğer taraftan bu uzun seriyi sonunda tamamladığım için mutluyum.
Kitap genel olarak keyifliydi bana göre. Bir sonraki seri olan Karanlık Sanatlar için girizgah çok güzel işlenmişti. Yeni karakterlerin tanıtımı kitaba çok güzel
Serinin 4. kitabı ancak devam kitabı olmaktan çok yan kitap niteliğinde. Şimdiye kadar okuduklarımızın öncesine gidiyoruz. 13 yıl önce güneş patlaması sonrasına. Bu nedenle bu kitapta ilk üç kitaptaki karakterlerimiz yok. Daha önce adını hiç duymadığımız karakterleri okuyoruz. Güneş patlaması sonrasında hayatta kalan insanlar küçük gruplar halinde köylerde yaşar. Bu kitapta daha çok Mark, Alec, Trina, Luna karakterlerini okuyoruz. Bu karakterlerimiz güneş patlaması sonrasında birleşir ve diğer arkadaşlarıyla birlikte yaşamaya başlar ancak diğer karakterlerimizi daha kitabın başında kaybediyoruz. Köylerinde sıradan bir gün yaşayan halk beklenmedik misafirleri ile paniğe kapılır ve ışıl virüsü ortaya çıkar. Bu kitap ile ışıl virüsünün nereden, neden ve nasıl ortaya çıkıp yayıldığını okuyoruz. Kitabın başında ışılın ortaya çıkışını ve gündelik yaşamı okumak sıkıcı geliyordu, güneş patlamasını okumak daha fazla istiyordum ancak olaylar ilerledikçe keyif almaya başladım. Trina, Mark ve Alec'e Teresa'dan fazla ısındım. Thomas'ı gözlerim aramadı değil ama gayet keyif verici bir okumaydı. Ayrıca Mark, Trina ve Alec'in sonlarını çok net şekilde okusakta onları daha fazla okumak isterdim.
Selam.
Canım yazarım Cassandra :) seviyorum bu kadını. Yazdığı kitaplar Sarah yazarımız gibi her sayfası dolu dolu, aksiyonu bol oluyor. Hiç durayım da sıkıldım diye birşey katiyen yok.
Yorumum ve düşüncelerim SPOILER barındıracak bence. Sevmiyorsanız okumayınız.
Kitap Malcolmun ölümünün getirdiği kargaşayı düzeltmeye çalışmakla başlıyor. Kitap karakterleri hepsi birer başrol.Bunu çok sevdim. Bazı yerleri can sıkdı o yüzden bir puan kırdım.
İlk önce Juliandan ailesini orada bırakıb gitmesine çok sinirlendim. Nereye gidiyorsun evladım enstitütüyü Zara gibi(ismini bile unutdum) birine bırakarak. Hiç bir karaktere bu kadar qıcık olmamışdım.Sen kim Magnusa laf söylemek kim. Alecten sonra seni ben döverim:)).
Ikincisi Kit yavrumun kalbi ilk önce başka yere kayar gibi oldu ama sonra toparladı. Yazık çocuğuma Emma gibi hep ailesini özleyecek.
Sonra en sinir olduğum. Zaten kitaptan bir puanı bu yüzden kırdım. Cassandra neden böyle birşey yaptı bilmiyorum Cristina, Mark ve Kriean arasındakı saçma sapan durum. Neyseki sonunda düzelir gibi oldu. Insan bir aşkı zar zor bulurken kafalarına kürekle vurmak geldi içimden. Bu tamda Volkanın "ikisinide seviyorum"lafına geldi:)). Umarım üçüncü kitapta bu durum hiç olmaz.
Kitapın en güzel yanı Ty'in kendini Kitin yanında güvende hiss etmesiydi bence. Birde tabiki Emma ve Julian var.
Alec'in babasına, Lvvye üzüldüm:(
Son birşey daha baya uzun oldu. Magnus iki gözüm üçüncü kitapta umarım iyleşirsin. Sen olsaydın bunların hiçbiri olmazdı. Gölge avcılarına ve benim hayatıma doğan bir güneşsin:(
Yine fantastik bir kitap ile geldim. Başlarda konuya tam giremesemde olayları anlayıp karakterleri ve yaratılan evreni kavradigimda heyecanlı gizemli bir macera beni bekliyordu.
Oxonia imparatorluğunun en başarılısı ve yeni yargıç olan Mark. Tamda yargıçlığı ilan edilecekken hafızasını kaybeder. Kimdir nerde yaşıyor ve neden yargıç olmuştur yargic olarak görevi nedir hiçbir şey hatırlamaz. Ona yardımcı olacak Alice ve Mustapha vardır ki herseyi yoluna koymanın yaklaşan tehlikeye dur demenin yolu olarak birlikte victoria'nın mezarını bulmaya çıkarlar.
Bir yandan da mezarı bulma yolunda Alec ve Samuel de vardır. Eski yargıcın koruması olan Alec yargıç ölünce perfide ye dönüştürülür. Güçleri olan bir potens olması bilinmezken.
Mezarı bulmak ise hiç kolay değildir. Bir sürü engellerin olduğu zorlu yolculuk sonunda mezara ulaşıp kötüleri yenebilecekler mi?
Gizemlerin güçlerin dostların düşmanların ortaya çıktığı bu macerada perfideler, ruhani hayvanlar, dev hayvanlar, fida'iyinler gibi varlıklarla da kitap merakla okunuyordu.
Her karakter ayrı ayrı anlatmış ki karakterlerin gözünden okumayı hep sevmişimdir.
Severek okuduğum bir kitaptı. Şimdi ise macera ogygia'ya doğru devam ediyor. Sonraki kitapta bizi neler bekliyor bakalım
#seldokudu #brycg #victorianınmezarı
Bir kehanet...
"Kavuştuğunda özgürlüğüne eski düşmanlar,
Uyanacak tüm lanetlerin sahibi.
Saklanan sırları öğrendiğinde ölümün prensi,
Her şeyden vazgeçecek kardeşi.
Aradığı şeyi bulduğunda,
En büyük korkusuyla yüzleşecek kendisi."
Oxonia İmparatorluğu'nun en iyi savaş akademisinin birincisi
Merhaba.
Geçen yıl Labirent serisinin ilk üç kitabını okuyup biraz ara verdikten sonra dördüncü kitabını okudum ve bitirmiş bulunmaktayım. İlk üç kitapta yer alan karakterlerimizin başından geçen olayların anlatımı yok. Daha farklı karakterler okuyoruz bu kitapta. Labirent serisinin her kitabı mutlaka okurken beni yoruyor çünkü çok fazla olay var, bağdaştıramadığım yerler çok, anlamakta zorlandığım yerler oluyor ve bu sebeple bazı bölümleri birden fazla kez okumak zorunda kalıyorum. Bu kitap da öyleydi. Kitabı sevmedim diyemem fakat çok fazla olay, mekan vardı bana göre. Kitapta en çok Alec ve Lana favorim oldu. Bazen Mark beni sinirlendirdi ama yine de bir kahraman gözümde. Alec'in o askeri yönetimi hayatlarını birçok kez kurtarmalarını sağladı. İnsanların nasıl bu virüsten etkilendiğini okudukça günümüzde iyi ki Işıl virüsü yok dedirtiyor. Devam edersem çok fazla detaya dalacağımı biliyorum. Bence gereksiz bir kitap değildi. Olayların başlangıç şeklini öğrenmiş oldum. Yani önceki kitaplar zaten çoğu soru işaretlerime cevap olmuştu. Bana katkısı olayların nasıl başladığı, nasıl ilerlediğini öğrenmek oldu. Umarım son kitabı okurken kafam karışmaz. Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim. Çok fazla olaya rağmen bu kitaba şans verilmeli. Ama olayların başlangıç şekli değil, sonunu öğrenmek yeterli olacaksa Son İsyan'da bırakılmalı seri. Keyifli okumalar :)