Herkesle savaş halindeydi. Kendiyle bile.
İnsanlık tarihinin en düşük noktalarından birindeyiz. Ufukta herhangi bir umut işareti görünmüyor. Dünyanın tamamı kıyımla, kan dökmekle meşgul.
Doğa ancak insan dünyadaki yerini kavradığında şifa verebilir.İnsanın dünyadaki yeri Doğa'da değil insanlık âlemindedir...
Dünyanın dışında hissettim kendimi; kopuk, kelimenin tam anlamıyla yabancı.
Konuşmanın binlerce yolu var,heves yoksa sözcükler işe yaramaz.
İnsan insana sadece üzüntülü ve acılı zamanlarda yakınlaşır;hayatı ancak o zaman güzelleşir gibidir.
''insanın ne kadar az şeye ihtiyaç duyarsa o kadar mutlu olacağına inanacak kadar deliyim...''
Kendinden bahsediyordu çünkü tanıdığı en ilginç insan kendisiydi.
Dar,sınırlı hayat görüşümüzle köleleştirdik biz kendimizi.