Herkesle savaş halindeydi. Kendiyle bile.
İnsanlık tarihinin en düşük noktalarından birindeyiz. Ufukta herhangi bir umut işareti görünmüyor. Dünyanın tamamı kıyımla, kan dökmekle meşgul.
Doğa ancak insan dünyadaki yerini kavradığında şifa verebilir.İnsanın dünyadaki yeri Doğa'da değil insanlık âlemindedir...
Konuşmanın binlerce yolu var,heves yoksa sözcükler işe yaramaz.
Dünyanın dışında hissettim kendimi; kopuk, kelimenin tam anlamıyla yabancı.
İnsan insana sadece üzüntülü ve acılı zamanlarda yakınlaşır;hayatı ancak o zaman güzelleşir gibidir.
Kendinden bahsediyordu çünkü tanıdığı en ilginç insan kendisiydi.
Dar,sınırlı hayat görüşümüzle köleleştirdik biz kendimizi.
Güce güçle karşılık vermek ne kadar anlamsızsa Tanrı'ya bel bağlamak da o kadar yararsızdır.
''insanın ne kadar az şeye ihtiyaç duyarsa o kadar mutlu olacağına inanacak kadar deliyim...''
...insanın ne kadar az şeye ihtiyaç duyarsa o kadar mutlu olacağına inanacak kadar deliyim.
A Haber'i ekleme ihtiyacı hissettim...
Gazeteleri ortadan kaldırsak büyük bir ilerleme kaydedeceğiz, bundan eminim. Gazeteler yalan, nefret, hırs, kuşku, korku ve kötülük saçıyor. Günlük gazetelerin sunduğu gerçeğe ihtiyacımız yok...
Dünyanın iyiliğini, düzenini, huzurunu düşünmeyi reddettiğimiz sürece birbirimizi öldürmeye, birbirimize ihanet etmeye devam edeceğiz.
Kazıp da içine kendimizi gömdüğümüz savaş siperlerini terk ederek açığa çıkmalıyız;kollarımızı açıp silahlarımızı,sahip olduğumuz şeyleri, bireysel haklarımızı,sınıflarımızı, ülkelerimizi,halklarımızı teslim etmeliyiz.