[12:04] JPL: Detaylı sorular sormaları ve kontrol yapmaları için birtakım botanistler getireceğiz. Hayatın yetiştireceğin mahsullere bağlı. Gün 900 harika haber. Ayrıca, lütfen diline sahip çık. Yazdığın her şey, tüm dünyada canlı olarak yayınlanıyor.
[12:15] WATNEY: Bakın! Memelere bakın! -> (°Y°)
:D haklı
[11:44] JPL: Bize “mahsullerinden” bahset. Yiyecek paketlerinin öğün başı porsiyonların 3/4’ünü tükettiğinde gün 400’e kadar yeteceğini hesapladık. Mahsuller bunu artıracak mı? Soruna gelince: Mürettebata henüz söylemedik. Kendi görevlerine
konsantre olmalarını istiyoruz.
[11:52] WATNEY: Mahsuller patates; Şükran Günü için hazırlayacağımız patateslerden yetiştirdim. Durumları çok iyi ama elimdeki tarla süreklilik için yeterli değil. Gün 900 civarı yiyeceğim bitecek. Ayrıca: Mürettebata hayatta olduğumu
söylesenize! Manyak mısınız, amına koyayım?
Sayfa 114Kitabı okuyor
Laptop anında öldü. Ben daha hava kilidinden adımımı atamadan ekranı karardı. Sanırım ya dondu ya da buharlaştı. Belki bir tüketici yorumu yazarım. “Ürünü Mars yüzeyine çıkardım. Çalışmamaya başladı. 0/10.”
“Haber var mı, Tim?”
“Olmaz mı,” diye cevap verdi Tim. “Ama bu siyah ekrana bakıyoruz çünkü bu Mars resimlerinden çok daha ilginç.”
“Ukalanın tekisin, Tim,” dedi Venkat.
Şimdi aklıma geldi: Madem artık kurtulma şansım var, utanç verici anları günlüğe kaydetme konusunda daha dikkatli olmam gerekiyor. Günlük girişleri nasıl siliniyordu ki? Görünürde bir seçenek yok... Neyse, buna sonra bakarım.
Yapmam gereken daha önemli işlerim var.
Pathfinder’la uğraştığım tüm bu zaman boyunca, bu anın nasıl olacağını hayal ettim. Biraz hoplarım zıplarım, sevinç naraları atarım ya da belki dağa taşa hareket çekerim (çünkü kahrolası gezegenin alayı bana düşman) diye düşünüyordum fakat böyle olmadı. Hab’a geri döndüğümde, GDF elbisemi çıkardım, toprağın üzerine oturdum ve ağlamaya başladım.