Uzak Bir Masal Haftası başlıyor...!
Bahar şenliklerimizde, ilk söyleşimizi dün akşam harika bir atmosferle tamamladık. Muhteşem bir söyleşi ve sunum gecesini geride bıraktık. Ne kadar geride bıraktık desek de anılarımızda çok güzel bir gece olarak kalmaya devam edecek.
Uzak Bir Masal ile söyleşi yolculuğumuza devam ediyoruz. 
İrem Uzunhasanoğlu , “Her şeyden önce uzak
Güzel ve çocukça masal başlangıçları
“Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, deve dellâl iken, pire berber iken, ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken…”
“Bir varmış bir yokmuş, Allah’ın kulu pek çokmuş, çok demesi günahmış…”
“Az gitmiş, uz gitmiş, dere tepe düz gitmiş, altı ay bir güz gitmiş, dönüp bir de arkasına bakmış ki bir arpa boyu yol gitmiş”
(Kaynak: Kubbealtı Lügatı)
"Kız Kulesiymiş kadın. Galataymış adam .Hep varmış hiç yokmuş. Sevmiş kadın adamı. Çok sevmiş. Sonunda bu aşk kötü sonlu bir masal olmuş. Çok sevdiği için. Sevilmediği için. Adam gözlerinin içinde ama kilometrelerce uzak olduğu için masal olmuş."
karanfil
(16 Haziran 2004)
Ayça okulunun kapısından koşarak çıkarken etrafına göz gezdirdi. Tanıdık hiçbir yüz görmemenin verdiği üzüntüyle omuzları çökmüştü. Bugün annesi de babası da onu okuldan almaya gelmemişlerdi.
Bu çok sık yaşanan bir durum değildi. Sadece annesinin ve babasının işi olduğu zamanlar olan bir durumdu. Babası muhtemelen daha işten
Gerçek hayattan esinlenmiş etkileyici bir öykü…
Annem, evi, babamı ve bizi terk ettiğinde ben altı yaşında, abim sekiz yaşındaydı. Annemin babamı terk etmesini o yaşta bile anlamıştım da, bizi terk etmesini anlamamıştım. Anne çocuklarını terk eder miydi?
Babam, annemi döverdi. Babam beni, abimi döverdi. Ben o yaşlarda babalar döver diye biliyordum. Babalar döver…
Anneler olmayınca, evlerin
Gözlerinde gizlenmiş bir okyanus var,
sırlarını çözmeden geçilemeyecek derinlikte.
Gülüşünde yankılanan bir masal,içinde binbir renk.
Kaybolmak için cesareti olmalı insanın kalbinin labirentinde...
- MuhammetPala
Cem sultan’dan
solmayan bir gül gibi, yıldızlara bakarken kaybolmuş bir gezgin, dalgaların arasında kaybolmuş bir deniz feneri, unutulmuş bir masalın son sayfası, beklenmedik bir yağmur, ve biz, bu gizemli çağın içinde kaybolmuş masal kahramanlarıyız; hikayemiz tamamlanmamış.
instagram.com/reel/C4Qf7kyNZw...
+Orda mısın sevgili kurt
-Evet kuzucuk
+Üzgün müsün
-Evet
+Neden üzgünsün
-Avdan eli boş döndüm. Bana bir masal anlat kuzu
+Evvel zaman içinde siyah saçlı yalnız bir adam varmış
-Neden yalnızmış?
+Her canlı bi gün onu görmeye mahkummuş bu yüzden ondan kaçmışlar
-Hepsini
Amaç
Özgürlük istiyorum,
Ayaklarıma takılan hayat parangalarından,
Kırıp atabilsem direniş istiyorum.
İnsan olmak istemiyorum,
Belki bir çiçek veya böcek,
Yada ben hürriyet olmak istiyorum.
Hür olmak istiyorum,
"Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar. Kimseye anlatılamaz bu dertler, çünkü herkes bunlara nadir ve acayip şeyler gözüyle bakar. Biri çıkar da bunları söyler ya da yazarsa, insanlar, yürürlükteki inançlara ve kendi akıllarına göre hem saygılı hem de alaycı bir gülüşle dinlerler bunları. Çünkü henüz çaresi de devası da yok bu dertlerin.”
"Acaba bir baştan bir başa hayat, gülünç bir kıssa, inanılmaz ve ahmakça bir masal değil midir? Acaba ben kendi masalımı yazmıyor muyum? Fakat masal, her anlatanın, miras aldığı ruh durumunun sınırları içinde, tasarlayıp da eremediği dilekler için bir çözüm, bir kaçış yolu ancak.”
Sadık Hidayet
Kör Baykuş
