Ben onları benim için söylenmiş şarkılar sanıyordum.
Kendi içindeki insanı tanımış olan bütün insanları da tanır...
Kendime bile açıklayamadığım bir şeyleri,
başkaları için anlaşılır kılmak gibi bi niyetim hiç yoktu.
İnatçı duygusuzluğum bunu da boş vermişti.
Sanki artık vazgeçilmez olmuş bir alışkanlıktı.
Her gün, her saat onu tüm ayrıntılarıyla kendi kendime tekrarlıyordum.