Tüm ruhumuz çocuk gibi de olsa insan sevdiği birini kaybettiğinde büyür .Zeze sen o masumiyetinle ,saflığınla,parlak zekanla tüm çocukları temsil ediyorsun.Kitabı okurken kendi 5.5 yaşımı gördüm satır aralarında .Bir çocuğun gözünden hayal dünyasını o kadar iyi anlatmış ki yazar gülümseyerek okuyorsunuz tüm satırları.Çocukken bir masalın içinde yaşadığınızı ve günün hep masalsı geçtiğini biliyorsunuz.Büyüyüp öğrendiğimizde her şeyin sıradanlaştığını o kadar da ilgi çekici hale gelmediğini düşünüyoruz.O yüzdendir ki sokakta oynayan neşeli çocuk sesleri duysak 'keşke çocuk olsaydık ,dünya onların gözünde ne güzeldir şimdi 'diyoruz .Aslında hepimizin içinde kendi büyütttüğümüz bir Zeze var.İçimizdeki Zezeye selam olsun.Kitabı sevgiyle tavsiye ediyorum :)