"...Bu dünyada çobansız da, köpeksiz de yaşanabilirmiş.
Ama bunu anlamak için her defasında bu kadar kanlı kurbanlar
verecek olursak pek çabuk neslimiz kurur. Bari siz gözünüzü
açın da, ilerde başınıza yeniden itler, hele kendilerini kurt
sanan palavracı itler musallat olursa, sürüyü canavarlara paralatmadan
onları defetmeye bakın!-"
70 yıl önce yazmıs S.Ali bu satırları.. "Koyun Masalı" adlı masalın sonu. Başka söze gerek yok sanırım. Bu topraklarda hiçbir şey değişmemiş.
“Büyümediği, gerçek dünyaya karışmadığı için üzülüyordu. ‘Gerçekten bucak bucak kaçıyorum,’ diyordu. Birini sıkıntıda görünce çocuk gibi ortadan kaybolmak istiyorum. Korkaklıktan değil; kendimi onun yerine koymaktan. İnsanların karşısında bazen de o eski aptalca utangaçlığım yüzünden dikilip kalıyorum. Gitmek gerektiği halde bir türlü