Son 12 yılda yaşanan 3045 kadın cinayeti unutmadık, unutmayacağız
Bacak aramda bir güvercin ölüsü var Anne, şimdi bütün gökyüzü benim olsa ne olur ? Sıtmalı akşamlardan biriydi, yürüyordum sabıkalı kaldırımlarda, İlkin arkamda gürültülü adımlar duydum. Korkacaktım vaktim olsaydı.. evimi kim bu kadar uzağa koymuştu Ya da ben neden bu kadar uzaklardaydım ?
Yağmur çiseliyordu, aylardan Temmuz'du günü sorma bana
Özgecan'a yazılmış
Bacak aramda bir güvercin ölüsü var anne
Şimdi bütün gökyüzü benim olsa n'olur
Sıtmalı akşamlardan biriydi
Yürüyordum sabıkalı kaldırımlarda
İlkin arkamda gürültülü adımlar duydum
Korkacaktım vaktim olsaydı
Evimi kim bu kadar uzağa koymuştu ya da ben neden bu kadar uzaklardaydım?
Yağmur çiseliyordu
Aylardan marttı
Günü sorma bana
Kendine dikkat et, çünkü benim için çok değerli bir şey taşıyorsun,sen benim kalbimi taşıyorsun, ne güzel söylüyor Cemal Süreya zaman sen olmayınca geçmiyor,sen olunca yetmiyor, meğer ne çok canı yanarmış insanın, baktığı yerde göremeyince görmek istediğini.yürüdüğümde, uyandığımda, sen geliyorsun aklıma o nur yüzün geliyor gözlerimin önüne,seni göremeyince canım acıyor
Sana kızsam kendime küserim sen benim baktıkça kalbimin huzurla dolmasını sağlıyorsun Papatyam, mutlu da mutsuz da olacaksam yaşayacağım her heyecanımda senle olmak istiyorum,bu masalın sonu nasıl olacak bilmiyorum birlikte öğreneceğiz, güzel düşünelim güzel olsun,
Masal anlatmak istiyorum ; sana… Gökyüzünün serin, bulutların ağlak olduğu zamanda ; taammüden biriktirdiğim anılarımı havai acımtırak renklerle nasıl aylaklaştırdığımı … Bir masal; belki kötü olacaktı sonu… Hep aynı rüyayı görüyordum o zamanlar, yüzümde garip bir ifadesizlik ile uyanıyor , canımın acısını yüzüme çarptığım suyun serinliği ile azaltmaya çalışıyordum. Oysa çaresi belliydi , koşarak kaçmalıydım olduğum yerden , bir adım yanılma payı bırakmadan kaybolmalıydım, koordinatlarını kimsenin kestiremeyeceği, mutluluk enlem boylamları arasında yaşamalıydım geri kalan ömrümü… Önceden tembihlenmiş gibi suskun olacağıma , alabildiğince konuşmaktan dilim ağzımda büyüyor; fakat susamıyordum.
Nasıl bir ırmaktım öyle gürül gürül, fakat şimdi döküldüğüm deniz bile rengimi ayrıştırmış gibi kabul etmiyor beni… Hıçkırık düşleri ile gülmeli oynaşmalı bir hayat umut ederken ; ümidin keşfine mahal bırakmayan düşlerin elinde oyuncak olmuştu kaderim. Yutkunmak istiyorum boğazımdaki yumru bile seni hatırlatmaktan geri kalmıyor, “masalın dinamiklerine aykırı acılıkları “ ,savaş stratejisi yapar gibi hayatıma yerleştiriyordu geleceğe düşülen notlarım.
Ağzımın kenarına iliştirilmiş gülümseme ile akşamı çok ettim ben, belki işten güçten belki bastırma isteğinden , hatırlamadım gibi davranıyordum… Hiçbir sabah bir önceki ile aynı değil biliyorum fakat onca zaman sonra kelimelerin seninle buluşma isteğini kendime anlatamıyorum.
Masal anlatmak istiyordum sana, fakat masal bitmiş …
Senden kalan bir şey yok…
Posta kutusu boş, birkaç fatura ve broşür; hayat gibi!
Hasan SABAH
"Hayat, bir masal gibidir; başlangıcı, gelişimi ve sonu olan büyülü bir hikayedir. Her birimiz, kendi masalımızı yazan yazarlarız. Kimimiz sevinç dolu sayfalar eklerken, kimimiz hüzün dolu satırlar yazabiliriz. Ancak önemli olan, her sayfada kendimizi keşfetmek ve değerli anlamlarla dolu bir hikaye inşa etmektir. Hayatın sunduğu zorluklarla başa çıkarken, içimizdeki gücü ve sevgiyi keşfetmek önemlidir. Unutmamalıyız ki her birimiz, bu büyük masalın bir parçasıyız ve yaşamın gerçek anlamını keşfetmek için cesurca ilerlemeliyiz. İçimizdeki sevgi ve umutla, kendi masalımızı en güzel şekilde yazmak için çaba göstermeliyiz, çünkü hayatın en büyük hediyesi, kendimize olan inancımız ve içimizdeki sonsuz potansiyeldir."
Bazı masalların kahramanları olmaz.
Zaten her insan bir masalın içinde yaşamaz. Ve hiçbir masalın sonu iyi bitmez aslında.
Çünkü masallar çocuklara anlatıldığından, büyükler sonlarını yeniden yazmışlardır.
Keşke etmeselerdi.
Ve gardlarını hiçbir zaman indirmeselerdi.
Siyam 3 - Küllerinden