"Hayat, bir masal gibidir; başlangıcı, gelişimi ve sonu olan büyülü bir hikayedir. Her birimiz, kendi masalımızı yazan yazarlarız. Kimimiz sevinç dolu sayfalar eklerken, kimimiz hüzün dolu satırlar yazabiliriz. Ancak önemli olan, her sayfada kendimizi keşfetmek ve değerli anlamlarla dolu bir hikaye inşa etmektir. Hayatın sunduğu zorluklarla başa çıkarken, içimizdeki gücü ve sevgiyi keşfetmek önemlidir. Unutmamalıyız ki her birimiz, bu büyük masalın bir parçasıyız ve yaşamın gerçek anlamını keşfetmek için cesurca ilerlemeliyiz. İçimizdeki sevgi ve umutla, kendi masalımızı en güzel şekilde yazmak için çaba göstermeliyiz, çünkü hayatın en büyük hediyesi, kendimize olan inancımız ve içimizdeki sonsuz potansiyeldir."
Hangi masalın sokağında terkedildim geceye, ürküten yalnızlığında üşüyorum
Yok mu bu gecenin mutlu bir sonu...
ŞiirZen
Bazı masalların kahramanları olmaz.
Zaten her insan bir masalın içinde yaşamaz. Ve hiçbir masalın sonu iyi bitmez aslında.
Çünkü masallar çocuklara anlatıldığından, büyükler sonlarını yeniden yazmışlardır.
Keşke etmeselerdi.
Ve gardlarını hiçbir zaman indirmeselerdi.
Siyam 3 - Küllerinden
Yalnızlık... Yalnızlık; farklı farklı yazılarda, farklı farklı yazarlardan, farklı dillerde, farklı duygularla anlatıldı; anlatılmaya çalışıldı. Farklı insanlar, farklı zamanlarda okudular, inandılar, bağlandılar, gülüp geçtiler, bazen de kendilerini buldular yazılarda.
Herkesin yalnızlığı farklıydı neticede. Kimi sandı ki; aşık olduğu yoksa ya da sevdiği yanında değilse; yalnızım. Kimi kalabalıklar arasında kendine yer bulamadı, dedi ki; yalnızım. Kimi anlattıklarını dinleyecek birini bulamadı, kimi anlattıklarını anlayacak birini bulamadığından yalnızdı.
Herkes yalnızdı, her şey yalnızdı. Koskoca dünyada insan bir kendine kalmıştı. Peki kendinden kendine bir şey kalmayanlar? Durup aynaya bakamayan, yolda tek yürüyen değil; yürüyecek yolu olmayan, derdini kimselere değil, dağa taşa değil; kendine bile anlatamayanlar? Onlar neydi? Yalnız mıydı? Kayıp? Yitik?
Neydi bu; yaza yaza tükenmeyen, anlatarak bitmeyen sonu gelmez destansı yalnızlık masalı?
Bizi yalnız bırakan eller miydi, biz miydik? Bizdik. Bu masalın hem kahramanı, hem kara şövalyesi, hem de yazarıydık.
En büyük kimsemiz ve kimsesizliğimiz kendimizdik, bilemedik.
Sonsuzluk yolcusu aniden yok olur, izi bile kalmaz
Yakıcı gerçekler, masalımsı yalanlardan daha tatlıdır. Masalın sonu var, biter. Gerçekler acısa da sonsuzluk yolcusunun vazgeçilmez arkadaşıdır.
Kitabsever