İnsanlar hep yanlız mıdır
Gökte ki aya aşık olanlar ayyaş mıdır
Belkide yanlızlık bir sezen şarkısıdır
Dinlediğinde derin bir matem veren
Fakat yinede hayatı tutkuyla seven
Diyor ya vazgeçtim, sonra o enstrüman giriyor
Sanki göğsüme giriyor, kalbimi deşiyor
O bedbaht adam soğuk sokakta yürüyor
Aklı ulaşamadığı hüzünlü hayallere esir
Bir yandan üşüyor , bir yandan ağlıyor
Ulaştığı ev kira, hayatı gibi
Evinde arıyor kalbine çakamadığı civiyi
Odası bir yatak, bir masa, bir dolap
Konuşmak istesede yok bir den fazla ahbab
Vazgeçtim diyor her gün her gece
Boğazına düğümlenir söyleyemediği her hece
Bir eylül akşamı elveda dedi gençliğe
Madem onu kimseler anlamaz o da anlatır geceye
Sözün bittiği yerde bekliyor onu
Yine iyiler kaybediyor geldi masalın sonu